Dawne schronisko nad Śnieżnymi Kotłami

Dawne schronisko nad Śnieżnymi Kotłami położone jest w Karkonoszach, nad Śnieżnymi Kotłami, na wysokości 1490 m n.p.m.

Początki schroniska Nad Śnieżnymi Kotłami sięgają początków XIX wieku, kiedy to w lecie przy skałce Czarcia Ambona handlarze sprzedawali górskim wędrowcom żywność i napoje. Być może już wtedy stał tam szałas chroniący przed deszczem.

W 1837 hrabia Leopold Christian Gotthard von Schaffgotsch, właściciel tych terenów, wzniósł przy Czarciej Ambonie pierwsze prawdziwe schronisko w Sudetach – był to mały drewniany budynek z dwuspadowym stromym dachem. Były tam tylko 2 miejsca noclegowe oraz jadalnia z dwoma stołami.

Schronisko cały czas było rozbudowywane, a na początku XX wieku miało w sumie 5 sal restauracyjnych i 60 miejsc noclegowych (niektóre źródła mówią nawet o 44 dwuosobowych pokojach). Ciekawostką była sygnalizacja świetlna na wieży pokazująca po zmroku drogę do schroniska oraz informująca o wolnych miejscach. W 1905 uruchomiono połączenie telefoniczne.

Na początku II wojny światowej schronisko przejęło Luftwaffe na ośrodek wypoczynkowy dla swoich żołnierzy. W 1944 uruchomiono w nim stację radiolokacyjną, której betonowe resztki są widoczne do dnia dzisiejszego.

Po 1945 roku rozpoczął się jego kolejny remont już pod szyldem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego oraz polską nazwą Wawel. W 1951 schronisko zostało przejęte przez PTTK. W 1960 umieszczono w wieży telewizyjną stację przekaźnikową, co było związane ze zbliżającą się Olimpiadą w Rzymie. Wiązało się to jednak z zamknięciem tego zasłużonego dla turystyki górskiej obiektu dla turystów, co nastąpiło w maju 1961. Od tego czasu pełni on funkcję stacji przekaźnikowej dla potrzeb telewizji, choć jeszcze w 1962 w wykazie schronisk karkonoskich wymieniany był jako schronisko, ale tylko z bufetem, bez miejsc noclegowych.

Od połowy lat 60-tych XX wieku obiekt znikał z map turystycznych, stając się "tajnym" (przekazywał również sygnał do Czechosłowacji i Związku Radzieckiego). W stanie wojennym chroniło go wojsko, a droga ze schroniska „Pod Łabskim Szczytem” została zamknięta.

Po kapitalnym remoncie w latach 70-tych XX stulecia pracuje w nim 3-5 osobowa załoga. Obecnie znajduje się w nim Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy i stacje bazowe telefonii komórkowej.

Współcześnie pojawiają się głosy wzywające do ponownego otwarcia tam schroniska, gdyż w wyniku rozwoju technicznego i znacznej miniaturyzacji urządzeń, nie ma potrzeby zajmowania całego obiektu dla działalności nadawczej. Mimo iż budynek jest niedostępny dla turystów, w skrajnych warunkach pogodowych mogą oni uzyskać w nim pomoc – pracownicy wielokrotnie pomagali ratować ludzkie zdrowie i życie.