Śnieżka
ul. Na Śnieżkę, Karpacz
Śnieżka (1602 m n.p.m.) to najwyższy szczyt Karkonoszy i całych Sudetów, a przy tym najbardziej charakterystyczne miejsce tego obszaru głównie ze względu na budynek Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego IMGW w kształcie spodków stojący na szczycie. Ponadto na szczycie znajduje się też barokowa Kaplica Św. Wawrzyńca. Dzięki spodkom Śnieżka jest dobrze rozpoznawalna i świetnie widoczna z wielu miejsc w Kotlinie Jeleniogórskiej i w samych Karkonoszach.
Śnieżka stanowi świetny punkt widokowy, z którego przy dobrej pogodzie zobaczymy miejsca oddalone nawet o 200 km. Inną sprawą jest, że jest bardzo kapryśną górą i około 300 dni w roku jest zamglona i zachmurzona, dlatego najlepszy okres na jej zdobywanie to lato, wtedy wszyscy chętni jej spenetrowanie spotykaja się tłumnie na szlakach i na szczycie. Co jeszcze warto wiedzieć o Śnieżce, to fakt, że panuje na niej dość ostry klimat, jest znacznie chłodniej niż u jej podnóża i do tego zawsze wieje silny wiatr, czasem wręcz huraganowy. To najwybitniejszy szczyt w Polsce, co oznacza, że najwyżej wznosi się spośród otaczających go wzniesień.
Zdobywanie Śnieżki najlepiej rozpocząć w Karpaczu, co zajmie nam co najmniej 2,5 h. Można też skorzystać z Miejskiej Kolejki Linowej, którą wjedziemy na Kopę (1375 m n.p.m.), a dalej skorzystać z łatwej drogi śląskiej (szlak czarny). Przez Śnieżkę przebiega Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej.
- Szlak niebieski, z Karpacza, przez schronisko Samotnia, schronisko Strzecha Akademicka, Równię Pod Śnieżką, trasa długa ale łatwa, po drodze zobaczyć można Kościółek Wang, około 3 h
- Szlak czerwony, z Karpacza, przez dolną stację wyciągu, schronisko Nad Łomniczką, Wodospad Łomniczki, Przełęcz Pod Śnieżką, około 3,5 godziny
- Wyciąg krzesełkowy na Kopę, z Karpacza, 15 minut, dalej pieszo szlakiem czarnym, 30 minut
Anna Piernikarczyk to absolwentka Geografii na Uniwersytecie Śląskim. Autorka przewodników turystycznych Polska rodzinna (wyd. Pascal) oraz Jura. Od Częstochowy do Krakowa (wyd. Compass). Fotograf i łazik z natury. Zakochana w polskich krajobrazach i atrakcjach.
Jest jeszcze jedno podejscie przez Pielgrzymy i Słoneczniki, z cudnym widokiem na Kocioł Małego i Wielkiego Stawu. Tylko prawdziwy turysta idzie na nogach od samego początku do końca.
Śnieżki jeszcze nie zdobyłam ;-)
Uwielbiam.To jest moje najukochańsze miejsce na świecie;ai warto dodać;że opodal w Kotle gdzie przycupnęła Samotnia znajdziecie Serce Gór-najpiękniejszy i najbardzie niesamowity zakątek;gdzie myśli,marzenia i;nadziej i radość splatają się w jedno;gdzie człowiek odnajduje ukojenie i spokój;gdzie w pełni zespala się z Magią Gór. Kto odwiedzi to miejsce-nigdy już nie będzie taki sam-Karkonosz na Wieki uwięzi Go w swoim królestwie;i od tej pory zawsze będziecie myśłami wracać do tego Miejsca...
Nie wiem, jak byliśmy to widzieliśmy wyciąg ale żadne ani krzesełka ani gondole nie przyjeżdżały, nie wiem czy był nieczynny czy gdzieś wcześniej wypuszczał.
