Mury obronne w Ząbkowicach Śląskich
Pierwsze obwarowania miejskie w Ząbkowicach Śląskich na Dolnym Śląsku powstały pod koniec XIII wieku i były częściowo drewniano-ziemne, a częściowo z łamanego kamienia. W XIV wieku, podczas rządów Bolka II Ziębickiego, mury znacznie rozbudowano, bo i miasto stało się obszerniejsze. Wtedy jeszcze zamek stał poza obrębem murów. Dopiero w XV wieku, kiedy powstał nowy zamek, objęto go murami, a dodatkowo obwarowania wzmocniono obronnymi basztami. Było to za czasów Karola I Podiebrada. W obrębie murów znajdowały się też cztery bramy miejskie - Wrocławska, Ziębicka, Kłodzka i Świdnicka.
Od połowy XVIII stulecia rozpoczęto rozbierać mury miejskie. W 1750 roku wyburzono zewnętrzny pierścień, a 20 lat później zasypano fosy i wały. W XIX wieku wyburzono pierścień wewnętrzny. Jedynym zachowanym do dziś fragmentem miejskiej fosy jest sadzawka w parku miejskim.
Zachowane do dnia dzisiejszego elementy murów ząbkowickich pochodzą z XV wieku, z czasów Karola I. Niestety bramy nie ostały się, ale można jeszcze oglądać basztę z ozdobną attyką oraz tzw. Basztę Gołębią, w północnej części miasta, w okolicach ulicy Grunwaldzkiej. Mury ciągną się do ulicy Prusa.
Mury obronne
Baszta Gołębia
ul. Grunwaldzka, Ząbkowice Śląskie
