Rynek w Łodzi

Rynek Starego Miasta to najstarszy łódzki plac, którego dzisiejszy wygląd nie bardzo przypomina jego średniowieczne założenie oraz zabudowę. Poprzez główny plac Łodzi wiódł trakt z Piotrkowa do Łęczycy, a za pierzeją południową rozciągał się młyński staw zasilany wodami rzeczki Łódki.

Żydowski Rynek

Przez stulecia stała tu drewniana zabudowa łącznie z Ratuszem, wielokrotnie odbudowywana. Dopiero w XIX wieku wybudowano w ich miejscu budynki murowane o skromnych klasycystycznych fasadach. W tym czasie w tej części miasta mieszkali głównie Żydzi. W pierzei zachodniej znajdowały się kramy - ośrodek lokalnego handlu, zaś na pobliskiej ulicy Wolborskiej wznosiła się wielka synagoga. W okresie wojny obszar Starego Miasta stanowił centrum getta. Po jego likwidacji zaczęto wyburzać domy stojące wokół placu.

Nowy Rynek

W efekcie tego w połowie lat 50-tych Rynek zyskał zupełnie nowy wygląd, powstały socrealistyczne podcieniowe domy, a kompozycję placu otwartego na założony od południa park uzupełniał od 1964 roku pomnik komunistycznego działacza - Juliana Marchlewskiego w otoczeniu robotników. Chyba na szczęście usunięto go w latach 90-tych XX wieku.

W 1998 roku na Rynku umieszczono głaz upamiętniający 575-tą rocznicę lokacji miasta. Plac tylko z nazwy pozostaje Staromiejskim, gdyż otacza go powojenne blokowe osiedle i park. Jedynym śladem przeszłości są wznoszące się ponad dachami czerwone wieże pobliskiego kościoła Wniebowzięcia NMP stojącego przy Placu Kościelnym.

Rynek
ul. Wolborska 20, Łódź