Śnieżka

Szlak rozpoczynamy przy świątyni Wang w Karpaczu. Jest to najwyższy punkt tego miasta. Po wykupieniu biletów wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego ruszamy na nasz szlak. Idziemy szlakiem niebieskim, brukowana droga, która stanowi zarazem drogę dojazdową do schronisk zlokalizowanych w tej części Karkonoszy początkowo wznosi się ostro w górę. Po minięciu skrzyżowań ze szlakami: żółtym i zielonym i godzinnym spacerku dochodzimy do Polany.

Polana - to obszar wolny od drzew, wykarczowany przez drwali, a drzewa rosnące tutaj zostały wypalone na węgiel drzewny. W miejscu, które jest teraz przeznaczone na postój turystów stało kiedyś schronisko. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej, na rozwidleniu szlaków kierujemy się teraz szlakiem żółtym początkowo przez pomosty, które są wybudowane nad mokradłami (młaki) i torfowiskami. Po przejściu przez kładki po prawej stronie mijamy grupę skałek „Kotki”. Dalej idąc pod górę ostro, czasami szlak się wypłaszcza, dochodzimy do następnych skałek na naszej drodze „Pielgrzymy”. Piękne i malownicze skałki, przy których się trzeba się zatrzymać. Po sesji zdjęć ruszamy dalej. Szlak prowadzi nas w stronę „Słonecznika”. Początkowo idziemy ścieżką leśną coraz wyżej i wyżej. Przechodząc przez kosodrzewinę ścieżka staje się bardziej stroma i miejscami jest trudno się przedrzeć. Otwierają się także piękne widoki na okolicę. Po dojściu do „Słonecznika” odsłania się wspaniały widok na Kotlinę Jeleniogórską i dalsze okolice. „Słonecznik” jest to skała górująca nad Karpaczem która jest doskonale widoczna z tego miasta. Po odpoczynku na zabytkowej ławeczce, oddalonej o kilkanaście metrów od skały ruszamy dalej. Teraz już szlakiem czerwonym – Głównym Szlakiem Sudeckim do naszego celu jakim jest szczyt Śnieżki, która jest już widoczna.

Pogoda nam dopisuje i na szlaku można spotkać wielu turystów, nie tylko z Polski.

Idąc dalej szlakiem droga jest prawie wybrukowana, co pozwala nam szybko pokonywać odległość dzielącą nas do Śnieżki. Po lewej stronie mijamy Kocioł Wielkiego Stawu – największego karkonoskiego stawu. Z punktu widokowego rozciąga się wspaniały widok w dół na sam staw, a za naszymi plecami znajdują się pozostałości – fundamenty schroniska księcia Henryka. Kilkaset metrów dalej, także po lewej stronie ukazuje się widok na Kocioł Małego Stawu, a stąd doskonale widoczne schronisko „Samotnia”. Mamy okazję poobserwować naszą drogę powrotną, którą będziemy wracać.

Szlak od „Słonecznika” do Śnieżki prowadzi nas po lekko fałdowanym terenie i dość wygodną drogą dochodzimy do Domu Śląskiego – schroniska pod Śnieżką. Podejście na Śnieżkę jest strome i wymaga nieco wysiłku, szlak tutaj jest jednokierunkowy – czego nie przestrzegają niektórzy turyści. Sama droga to ścieżka dość szeroka ale już kamienista i trzeba uważać na chyboczące się pod nogami kamienie, aby nie ulec kontuzji. Dochodzimy do szczytu Śnieżki 1602m n.p.m. Po zwiedzeniu obiektów znajdujących się na szczycie i odpoczynku ruszamy w drogę powrotną, teraz szlakiem niebieskim schodzimy na dół w kierunku Śląskiego Domu. Dalej powtarzamy nasz szlak i dochodząc do miejsca spalonej strażnicy – jest tam miejsce dla odpoczynku dla turystów – kilkadziesiąt metrów dalej na rozwidleniu szlaków idziemy dalej szlakiem niebieskim w kierunku schroniska „Strzecha akademicka”. Droga tutaj wygląda jak droga brukowana i idzie się na niej dosyć wygodnie. Dochodzimy do schroniska „Strzecha akademicka”. Szlak dalej prowadzi tuż przy samym schronisku a dalej w ciągu około 20 minut dochodzimy do schroniska „Samotnia” – najstarszego schroniska. Samo schronisko jest zbudowane nad Małym Stawem w Kotle Małego Stawu. Bajeczny widok z góry schroniska na tle stawu i pionowych ścian Kotła Małego Stawu tworzy niezapomniane wrażenie. Siedząc na ławeczce przy Samotni nie sposób poddać się zadumie nad pięknem tego miejsca. Szum małego wodospadu wpływającego do Stawu oraz odbicie się pionowych skał w lustrze stawu, gra światła i cienia na ścianach kotła dodaje uroku temu miejscu.

Idziemy dalej kamienistą ścieżką, robiąc na pamiątkę sesję zdjęciową na punkcie widokowym usytuowanym nas samym Stawem. Wchodzimy w wysoki las i po prawej stronie mijamy Domek myśliwski Karkonoskiego Parku Narodowego, do którego prowadzi mostek. Ścieżką dochodzimy do drogi dojazdowej do schronisk. Po kilkudziesięciu minutach przed nami ukazuje się polana z której po około 60 minutach dochodzimy do kapliczki Wang, gdzie kończymy naszą wędrówkę.