Turbacz

Ruszamy z naszego miejsca zakwaterowania, drogą gruntową między zabudowaniami Poręby – kilka set metrów – do drogi asfaltowej, którą idziemy dalej, aż do mostka na, gdzie na skrzyżowaniu skręcamy w lewo i drogą dalej asfaltową idziemy przez Koninki. Poruszamy się szlakiem niebieskim. Po kilkunastu minutach mijamy po lewej stronie kościół w Koninkach. Wędrując około 2km w silnym słońcu dochodzimy do przydrożnej kapliczki św. Rozalii, zatopionej w cieni przydrożnych wiekowych lip. Po odwiedzeniu tego miejsca ruszmy dalej gorąca asfaltową drogą aż do jej końca, gdzie jest pętla autobusowa i koniec drogi, a początek Gorczańskiego Parku Narodowego. Po wykupieniu biletów wstępu wchodzimy w cień lasu po prawej stronie mijając ośrodek turystyczny. Dochodzimy do tablic informacji turystycznej gdzie robimy sobie krótki odpoczynek. Po lewej stronie widać górę Tobołów 964m n.p.m. a na niej wyciąg krzesełkowy do góry.

Dalej idąc już drogą leśną prowadzoną szlakiem niebieskim pieszym równolegle ze szlakiem rowerowym z którym rozstajemy się po kilkuset metrach naszej wędrówki i teraz idąc stromo ścieżką leśną kilka krotnie przecinamy dukt leśny. Niebieski szlak prowadzi nas przez rejony Gorczańskiego Parku Narodowego, jego Rezerwaty ścisłe, a sama ścieżka wije się cały czas pod górę w cieniu drzew od czasu do czasu prowadząc nas po polanach oświetlonych mocnymi gorącymi promieniami słońca, jest bardzo gorąco – dobrze że zabraliśmy ze sobą odpowiednią ilość napojów. Na jednej z polan dochodzimy do skrzyżowania szlaków, naszego niebieskiego z zielonym i teraz dalej pod górę po kilkuset metrowym podejściu wychodzimy na polanę. Schodząc lekko w dół na jednej ze skał widać tablicą pamiątkową ku czci ratowników górskich. Z daleka widać krzyż oraz ołtarz polowy – Szałasowy Ołtarz – drewniana konstrukcja, która została wzniesiona dla upamiętnienia mszy świętej odprawionej w tym miejscu w 1953 roku przez księdza Karola Wojtyłę – późniejszego papieża.

Po krótkim odpoczynku na tym nieosłoniętym miejscu ruszamy dalej w kierunku schroniska pod Turbaczem. Po dojściu do schroniska, robimy dłuższy odpoczynek na zebranie sił oraz na podziwianie widoków Tatr które przy dobrej pogodzie są bardzo dobrze widoczne.

Ruszamy dalej w kierunku szczytu Turbacza 1310m n.p.m. który osiągamy po kilkunasto minutowej wędrówce.

Turbacz to najwyższy szczyt Gorców znajdujący się w centralnym punkcie pasma, który tworzy potężny rozróg. Góra zaliczana jest do Korony Gór Polski. Z Turbacza odbiega siedem górskich grzbietów – Pasmo Gorca, grzbiet Mostownicy i Kudłonia, grzbiet Turbaczyka, grzbiet Suchego Gronia, grzbiet Obidowca, grzbiet Średniego Wierchu, grzbiet Bukowiny Obidowskiej.Sam wierzchołek Turbacza znajduje się poza Gorczańskim Parkiem Narodowym, którego granica przebiega nieco po zachodniej, oraz po północnej stronie szczytu.

Po sesji zdjęciowej na szczycie ruszamy w drogę powrotną w kierunku schroniska, a później dalej przez Czoło Turbacza dochodzimy do rozwidlenia szlaków niebieskiego i zielonego – do tego miejsca powtarzamy szlak . teraz idąc za szlakiem zielonym kierujemy się w kierunku Turbaczyka schodząc pomału a dół. Cienie wysokich drzew doskonale dają nam chłód w ten gorący dzień. Po niemal 2 godzinnej wędrówce dochodzimy do Turbaczyka 1068m n.p.m. i po krótkim odpoczynku schodzimy dalej w dół w kierunku Niedźwiedzia. Wychodząc z lasu kierujemy się teraz szlakiem żółtym przez domostwa Koninek a dalej przez las skąd drogą asfaltową obok Orkanówki dochodzimy do Niedźwiedzia gdzie szlak prowadzi nas przez most do centrum miejscowości. Teraz już kawałek szlakiem zielonym, który skręca dalej w prawo, a my idziemy jeszcze około 2km do naszego miejsca zakwaterowania gdzie kończymy nasz szlak.