Rzeszów nocą
Wśród mieszczących się przy ulicy zabudowań wyróżnia się kompleks pijarski. W połowie XVI wieku założono tu trzecią w Polsce placówkę Pijarów. Wybudowany wówczas kościół nazwany był kościołem książęcym, gdyż pełnił funkcję reprezentacyjnego kościoła właścicieli miasta. Stąd nad wejściem do świątyni widnieje tablica fundacyjna Lubomirskich. Dalsza nasza trasa wiedzie ulicą Zamkową. Po lewej stronie za bogato zdobionym ogrodzeniem znajduje się urokliwy pałacyk zwany letnim. Powstał on na przełomie XVII i XVIII wieku. Rozplanowany jest na rzucie litery H. W niszach pałacu powyżej okien, znajdują się popiersia członków rodziny Lubomirskich. Za czasów Joanny ze Steinów w pałacu odbywały się liczne bale i przyjęcia. Po wywłaszczeniu pałac został przekazany Uniwersytetowi Rzeszowskiemu do celów dydaktycznych. Dalsza część trasy wzdłuż zamku Lubomirskich wyznacza malownicza Aleja pod Kasztanami. Zobaczyć tutaj możemy trzy secesyjne wille. Elektryczna willa nr 6 posiada cechy stylu barokowego. Wille nr 8 i 9 wybudowane zostały według projektu T. Tekielskiego w stylu szwajcarskim. Willa nr 9 „pod sową” miała w zamyśle przypominać zameczek romantyczny. Na jej froncie widnieje zegar słoneczny. Kiedy już miniemy wille po lewej stronie ukazuje sięgam w całej okazałości zamek Lubomirskich, który jest jedną z charakterystycznych budowli Rzeszowa. Budowę tej obronnej budowli rozpoczął pod koniec XIV wieku Spytek Ligęza. Od 1637 roku zamek był własnością rodziny Lubomirskich. W 1820 roku zamek został przejęty przez władze austryjackie i zaadoptowany do celów sądowniczych, oraz więziennych. Z powodu złego stanu technicznego zamek został wyburzony na początku XX wieku. Na jego miejscu wzniesiono nową budowlę. W oryginalnym stanie do obecnych czasów zachowała się jedynie wieża bramna i bastiony. Wycieczkę kończymy trasą spacerową wzdłuż Wisłoka, popularnymi bulwarami
