Jak zdobywamy Krywań.

Jak zdobywamy Krywań., Janek
Piękny słoneczny dzień, właśnie dla takich, którzy potrafią spakować się za 5 minut, zadzwonić do znajomych z propozycją wyruszenia na trasę.
Idziemy na Krywań, zabieramy chętnych i szybko podejmujemy decyzję. Idziemy zielonym szlakiem od Trzech Studniczek, gdzie na parkingu zostawiamy z pełnym zaufaniem auto, czterem zalanym piwskiem parkingowym.
Parkingowi ( bo trudno wyczuć który właściwy), z wielką serdecznością pokazują nam w którą stronę mamy się udać, nie wyjaśniamy, że ich rady są zbędne, lecz miło dziękujemy i oddalamy się, słysząc jeszcze zasadniczą informację, ze na Krywaniu piwa nie kupimy.
Pniemy się mozolnie pod górę, trasa w zasadzie nie ma płaskich odcinków, jest monotonna i dłuższy czas pozbawiona widoków. Dopiero na wysokości kosodrzewiny zaczyna się rozpościerać panorama. Mocna strona tej trasy polega na tym, ze ochrania od słońca.
Kiedy wychodzimy ponad granice kosodrzewiny, już nie ochronimy się przed nim. Tu zwalniamy robiąc zdjęcia i podziwiając rozpościerające się widoki..
Pierwszy dłuższy odpoczynek robimy przed skrzyżowaniem tras zielonej z niebieską.
Z dali podziwiamy majestatyczny wierzchołek Krywania, który z daleka wydaje się nam łagodny. Niestety mimo, ze niebieski szlak prowadzi na sam szczyt, do pewnego miejsca, gdzie widać dopiero wyraźnie ścieżkę, turyści pną się z rożnych stron wybierając dla siebie tylko właściwe wyjścia. Droga nie należy do łatwych ( wygrywają „ długonodzy&rdquo😉.
Nasz czas wejścia ( i innych), nie miał nic wspólnego z informacją o trzech godzinach! Ostatni odcinek jest bardzo trudny, (przydałyby się jakieś asekuracyjne łańcuchy), duże śliskie płyty skalne, drobne ostre zagłębienia, utrudniały postawienie stopy.
Wreszcie dotarliśmy na szczyt. Panorama cudna, trzeba przyznać. Teraz przed nami zejście, które dopiero nastręczyło trudności. Schodzące ( na nogach, na pupie i jak komu wygodniej) tłumy sprawiły, ze zejście bardzo długo trwało. Było bardzo męczące i czasochłonne.
Decyzję, jaką podjęliśmy o schodzeniu niebieskim , a potem czerwonym szlakiem była zła ( ze względu na nieprzewidziane wydłużenie się w czasie wycieczki).
Innym podpowiadam, jeśli by Wam zeszło bardzo długo, pogódźcie się z taką samą trasą powrotną. Powrót niebieskim szlakiem jest piękniejszy, urozmaicony, obfitujący w cudne panoramy, ale o wiele dłuższy i …z niespodziankami. Prawie przy końcu czerwonego szlaku zabrakło oznakowań.
Ślady pokazywały jakąś wycinkę i głębokie rowy od ciężkiego sprzętu, a oznaczeń szlaku juz nie znaleźliśmy.
Ponieważ robiło się już ciemno zdecydowaliśmy schodzić „ na pałę”. Już w głębokich ciemnościach udało się nam dotrzeć do szosy w niewiadomym miejscu. I nie pomagały machania błagalne do przejeżdżających aut , aby spytać co to za miejsce, ponieważ nikt nie chciał stanąć widząc „ zmachanych obdartusów”.
Wreszcie stanęło jakieś auto ( poznani w drodze turyści z Łodzi) i zorientowaliśmy się gdzie jesteśmy. Teraz byliśmy szczęśliwi! Głodni jak sto ciortów, zmęczeni potwornie ,dotarliśmy do sławetnego parkingu, gdzie czekało nasze auto. I nie będę pisać, ze wszystko było cacy, bo było do kitu!!!
Jako turyści z bagażem doświadczeń nie mieliśmy ani latarki, ani dość żarcia, daliśmy plamę na całej linii, ale……. Warto iść na Krywań, on jest na prawdę choć trudny to bardzo piękny.
Acha: świstaki nas nieźle wygwizdały, więc Wy nam już darujcie
A teraz humorystyczna sytuacja, kto chce może poczytać.
Wracamy już do domów kompletnie „wypluci z sił”, mało się odzywamy w aucie w czasie jazdy. W pewnym momencie Halinka oświadcza: „Zrobiłam na trasie bąka.”.
Moment konsternacji, ale ją pocieszam:” nic się nie stało, to ludzkie”, Teresa dodaje ;” każdemu się zdarza”, Mirka mówi: „ i czy jest o czym mówić?”
Halinka wytrzeszcza ze zdziwienia oczy i wyjaśnia;” Zrobiłam zdjęcie bąkowi na kwiatku, zobaczcie! „ Była kupa śmiechu.

, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
, Janek
Avatar użytkownika Janek
Janek
Komentarze 0
2009-09-02
Moje inne podróże

Komentarze

Zostaw swój komentarz

Zaczarowane Podróże - dawniej podroze.polskieszlaki.pl
Copyright 2005-2024