Szlakiem toruńskiej starówki
Ostatniego dnia maja mimo przelotnych opadów deszczu pogoda dopisała więc postanowiliśmy ruszyć na piękną toruńską starówkę…. a więc sezon turystyczny czas zacząć!
Idąc krótką ścieżką turystyczną przez Toruń mijamy jako pierwszą Piernikarkę toruńską. Rzeźba ta ma upamiętniać największą toruńską piernikarnię, którą Gustaw Weese otworzył w 1751 r. w kamienicy przy Małych Garbarach. Autorem rzeźby piernikarki jest toruński artysta Tadeusz Porębski, twórca m.in. alei gmerków na ul. Żeglarskiej oraz herbów miast na deptaku.
Ratusz Staromiejski, jeden z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury mieszczańskiej w środkowej Europie, który mieści się prawie w samym środku rynku. Znajduje się na nim wieża widokowa, z której można zobaczyć uroki piękna miasta. Niestety nie udało nam się na nią wejść z racji braku czasu. Wrócimy tu jeszcze.
Dalej na trasie znajduje się Dwór Artusa, który obecnie jest Miejskim Ośrodkiem Kultury. Warto tu zajrzeć przy okazji różnych imprez.
Następnie kierujemy się pod Pomnik Mikołaja Kopernika, który w lewej ręce trzyma astrolabium, a palcem prawej ręki wskazuje na niebo. Pomnik ten mieści się zaraz koło Ratusza Miejskiego.
Jako kolejny zabytek, który napotykamy to Budynek neogotyckiej poczty mieszczący się na przeciwko Ratusza Staromiejskiego z bogatymi zdobieniami zgodnie z wytycznymi stylu neogotyckiego.
Zaraz obok niej mieści się Kościół św. Ducha, który do 1945 roku służył jako kościół ewangelicko- augsburski, potem przeszedł w ręce zakonu jezuitów.
Dalej na przeciwko mamy tzw.”Fontannę Flisaka” zwieńczona statuetką. Pomnik przedstawia flisaka grającego na skrzypcach otoczonego przez żaby.Legenda głosi, że Flisak o imieniu Iwo wypędził z Torunia dzięki swojej grze na skrzypcach plagę żab, która nawiedziła to miasto na wskutek powodzi, na wskutek klątwy rzuconej przez wygnaną z miasta żebraczkę.
Po przeciwnej stronie znajduje się kolejny kościół, a mianowicie Kościół W.N.M.P Jedna z trzech zachowanych gotyckich świątyń w zespole staromiejskim Torunia. Znajduje się się na Starym Mieście, w zachodniej części północnego bloku przyrynkowego ograniczonego ulicami Panny Marii, Piekary i Franciszkańską. Powszechnie zwany kościołem Marii Panny, niekiedy Mariackim.
Obok Kościoła W.N.M.P mamy Planetarium im. W. Dziewulskiego w Toruniu, które mieści się w dawnym zbiorniku gazowym. Prezentowane tu są seanse astronomiczne z zakresu wiedzy astronomicznej.
Nie sposób będąc na Rynku Staromiejskim nie zahaczyć o Pomnik Psa Filutka postać z komiksu słynnego rysownika Zbigniewa Lengrena o profesorze Filutku i piesku Filusiu.
Podążając dalej trafiamy na Łuk Cezara. Barokowa kamienica z bogatym zdobieniem położona niedaleko zachodniego muru Starego Miasta, gdzie na szczycie budynku od strony ulicy Różanej znajduje się figura archanioła Michała z trąbką, natomiast po jego bokach znajdują się puchary oraz metalowe chorągiewki. Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego architekta, który w 1911 roku otrzymał zgodę władz miejskich na przebicie kamienicy celem usprawnienia komunikacji Bydgoskiego Przedmieścia z centrum miasta. Dawniej w latach 1936-1970 pod Łukiem cezara kursował tramwaj, lecz zaprzestano jego ruchu, gdyż źle wpływał na architekturą zabytkową. Pozostał tylko pod nim pamiątkowy fragment torów.
W 1845 roku właścicielem sąsiedniej kamienicy był księgarz Ernst Lambech. Prowadził drukarnię, w której w 1858 roku po raz pierwszy na ziemiach polskich wydrukowano “Pana Tadeusza” A. Mickiewicza. Przypomina o tym wydarzeniu tablica pamiątkowa wmurowana w ścianę kamienicy.
Dalej na rogu ulicy Żeglarskiej mamy Toruński pręgierz w postaci Osiołka, gdzie przed wiekami skazywano na niego złoczyńców za drobne i cięższe występki. pokuta była podwójna, gdyż delikwent był narażony na pośmiewisko gawiedzi, a ostry grzbiet pręgierza wbijał mu się w siedzenie.Jednakże jeśli występek był wyjątkowo duży, nieszczęśnikowi do nóg przytwierdzano ołów. Karę pręgierza wymierzano najczęściej w południowo-wschodnim narożniku rynku, w pobliżu odwachu. Natomiast Od XV w. w miejscu obecnego pomnika Kopernika stał tradycyjny pręgierz w kształcie słupa, przy którym to wykonywano kary. Osiołek pojawił się na początku XVII w. i przetrwał aż do roku 1797 r. lecz potem słuch po nim zaginął.
Następnym naszym punktem na mapie zabytków jest Krzywa Wieża. średniowieczna baszta miejska, która swą nazwę zawdzięcza znacznemu odchyleniu od pionu (1,46 m), z która związane są dwie ciekawe legendy. Obecnie w wieży mieści się Toruńska Agenda Kulturalna oraz kawiarnia Krzywa Caffe.
Kierując się dalej znajdujemy się przed Wielkim Spichlerzem Barokowym, który należy do największych i najciekawszych budowli barokowych w Polsce. Został wzniesiony w I poł. XVII.
Kolejny spichlerz jaki dalej mamy to Spichlerz Gotycki z przełomu XIII / XIV, który jest siedzibą główną miejskiej instytucji kultury- Dom Muz w Toruniu.
Jako na miejsce odpoczynku wybraliśmy piękny Bulwar Filadelfijski. Swoją nazwę otrzymał ze względu na współpracę Torunia z Filadelfią. Jest to częste miejsce odwiedzane nie tylko przez turystów, ale także liczni mieszkańcy udają się tu na spacery wzdłuż jego długości. Z tego miejsca można również zobaczyć Kępę Bazarową czyli wyspę na lewobrzeżnej części miasta. Przy tym bulwarze znajdują się także trzy przystanki żeglugi pasażerskiej, a najważniejszą jego częścią jest łódź Katarzynka, kursująca śladem drewnianego mostu w sezonie turystycznym. Cumują tu również statki- restauracje. Jako ciekawostkę można nadmienić, że na terenie Bulwaru były kręcone pierwsze sceny do filmu “Rejs” Marak Piwowskiego.
Po odpoczynku udaliśmy się do domu urodzin Kazimierza Serockiego polskiego kompozytora, ur. 3 marca 1922 r. w Toruniu. Na budynku znajduję się pamiątkową tabliczkę z napisem: “W tym domu urodził się w 1922 r. wybitny kompozytor i pianista Kazimierz Serocki, autor muzyki do filmów “Krzyżacy” i “Potop”. Urząd Miasta Torunia 2007″.
Następnie kierujemy się do Domu Mikołaja Kopernika, gdzie prawdopodobnie narodził się ten wielki astronom.
Następnie idziemy stronę Bramy Klasztornej. zbudowana została w stylu flandryjskiego gotyku, jedna z trzech bram średniowiecznego Torunia, które przetrwały do dziś. Zwana także Bramą Świętego Ducha, lub Bramą Mniszek.
W pobliżu Bramy Klasztornej znajduje się także pomnik Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w postaci kotwicy na postumencie z tablicą.
Kolejny przykład architektury na ziemi chełmińskiej to Katedra śś. Janów trójnawowej na 27,30 m hali z niższym prezbiterium i kaplicami bocznymi, dawna fara toruńskiego Starego Miasta, w okresie średniowiecza miejsce wyboru władz miasta i pochówku patrycjatu. Miejsce najważniejszych uroczystości miejskich, w tym związanych z wizytami królów polskich w Toruniu. Do końca XX w. była określana była jako kościół Świętego Jana. Obecnie katedra pw. Św. Jana Chrzciciela i Jana Apostoła, wznoszona od XIII do XV wieku
Podążając dalej ulicą Żeglarską trafiamy na Pałac Dąmbskich barokową rezydencję z końca XVII w.Fasadę pokrywają stiukowe dekoracje o motywach roślinno-kwiatowych. Jest to jeden z nielicznych zachowanych przykładów toruńskiego zdobnictwa barokowego.
Następnie mamy Bramę Żeglarską, która jest jedną z ośmiu bram toruńskiego Starego Miasta. Jest jedną z trzech zachowanych bram staromiejskich i jednocześnie jedną z czterech pierwotnie znajdujących się w nadwiślańskim fragmencie murów miejskich.
Idąc dalej postanowiliśmy się udać do Domu Eskenów (Czerwony Spichlerz) pałac mieszczański na Starym Mieście z XVI w. Dziś mieści się w nim Muzeum Archeologii i Historii będące oddziałem Muzeum Okręgowego w Toruniu.
Na sam koniec naszej wycieczki po starówce Torunia przeszliśmy się szlakiem odrestaurowanych kamienic. Niestety z powodu psującej się pogody nie zdążyliśmy zwiedzić wszystkich zabytków, lecz w przyszłości na pewno to nadrobimy. Tymczasem to jeszcze nie koniec naszej wycieczki, gdyż w drodze powrotnej postanowiliśmy pojechać do Obserwatorium radioastronomicznego UMK w Piwnicach, który służy nie tylko studentom UMK, a także turystom.
Więcej zdjęć na stronie: http://swarozyc.wordpress.com
