Po ścieżkach przyrodniczych Półwyspu Helskiego
Po ścieżkach przyrodniczych Półwyspu Helskiego
Wędrówki po ścieżkach przyrodniczych Półwyspu Helskiego zaczynamy w Jastarni. Jest to wyznaczona ścieżka przyrodnicza nazwana „Torfowe Kłyle”. Trasa ścieżki na foto. Długość ścieżki około 1,9 km. Zachodnia część największej równiny nad-zatokowej na półwyspie, w rejonie Jastarni nosi nazwę Torfowych Kłyli. Nazwa ta w języku kaszubskim oznacza wyrobiska (doły) torfowe zalane wodą. Torfowe Kłyle są zatorfioną równiną, w przewadze bezleśną. Wchodzimy na ścieżkę posuwając się wzdłuż szerokiego pasa młodego lasu brzozowego z domieszką olszy, jarzębiny, osiki i wierzb. Gatunki drzew budujące drzewostan zostały w dużej mierze nasadzone i tylko częściowo pochodzą z samosiewu. Pierwotnie występował tu bagienny las olszowy z panującą olszą czarną (Alnus glutinosa), nazywany najczęściej olsem lub olesem. W szuwarach znajduje się wieża widokowa z której można popatrzeć na zatokę. Idąc dalej dochodzimy na brzeg Zatoki Puckiej i posuwając się dalej ścieżką dochodzimy do lasu dębowego zwanego Dąbrówką. Drzewostan jest niski, do 12 m wysokości, a pnie dębów są krótkie, powyginane o konarach wyrastających z pnia już na wysokości 3-4 metrów. Dęby w wielu miejscach rosną w wyraźnych skupieniach, co wskazuje na ich odroślowe pochodzenie. Dalej ścieżką poprzez zatorfione, grząskie połacie równiny przedzieramy się do końca trasy przy wylocie ulicy Polnej w Jastarni.
W Juracie idziemy ścieżka przyrodniczą nazwaną " Żyżne lasy z Orlicą".Trasa ścieżki o długości ok. 300 m. na foto. Na trasie wyznaczono i opisano dwa stanowiska - " Orlice - Najpiękniejsze i Największe Paprocie ".
W okolicy Juraty, w części nad zatokowej Półwyspu Helskiego można spotkać najlepiej zachowany fragment pomorskiego lasu brzozowo-dębowego. W Polsce las ten związany jest ze strefą przymorską, w obrębie wpływów klimatu subatlantyckiego. Zajmuje on piaszczyste siedliska, wzbogacone przez organiczne przewarstwienia, z wodą gruntową zalegającą blisko powierzchni terenu, dostępną dla systemów korzeniowych drzew i krzewów. Swoistą fizjonomię warstwie runa nadaje wyjątkowo bujna orlica pospolita (Pteridium aquilinum) - paproć, która osiąga nierzadko ponad 2 m wysokości oraz borówka czernica (Vaccinium myrtillus) i konwalij-ka dwulistna (Maianthemum bifolium) oraz inne kwasolubne rośliny leśne.
Wysoki brzeg koło Kuźnicy jest dobrym miejscem do obserwacji ptaków morskich. Dzięki znacznej wysokości klifu wydmowego zwiększa się zasięg obserwacji, a falowanie nie przeszkadza tak, jak podczas wypatrywania ptaków z nisko położonej plaży.
Obecność rzędów pali (ostróg) osłabiających fale przyboju wpływa na gromadzenie się ptaków w tym miejscu. Podwodne części pali porośnięte są glonami i koloniami omułka (Mytilus edulis), a w ich pobliżu chętnie gromadzą się ławice drobnych ryb. Miejsca te stają się więc atrakcyjnym żerowiskiem dla różnych gatunków ptaków wodnych. Dochodzimy do Góry Libek, najwyższej wydmy piaszczystej na tym terenie. Ponad plażą wznosi się w tym miejscu fragment wydmowego klifu o wysokości 12.5 m. n. p. m.
