Masyw Ślęży.
Sobótka otrzymała prawa miejskie w 1399r. z rąk króla Wacława IV, jednakże pierwsze wzmianki na temat tego miejsca notuje się na rok 1148 w bulli papieża Eugeniusza III , gdzie wskazuje się że była to najstarsza osada targowa na Śląsku. Dziś mają tu swą siedzibę przedstawiciele Ślężańskiego Parku Krajobrazowego utworzonego 8 czerwca 1988r. Warto wiedzieć, że Park wraz ze strefą ochronną obejmuje masyw Góry Ślęży, Góry Raduni wraz z pasmem Wzgórz Oleszeńskich oraz Jańską Górę. Od strony zachodniej otuliną Parku jest obszar krajobrazu chronionego - Wzgórz Kiełczyńskich. Do najcenniejszych elementów Parku należy niewątpliwie naturalny krajobraz wraz z urozmaiconą rzeźbą terenu. Zróżnicowana jest również budowa geologiczna: szczyt Góry Ślęży zbudowany jest z najstarszej skały - gabra, na stoku płn-zach. występuje granit z żyłami kwarcu, otaczające Ślężę od strony południowej wzniesienie od Wzgórz Kiełczyńskich, poprzez Radunię, Wzgórza Oleszeńskie aż do Nasłowic i Jordanowa - zbudowane są z serpentynitu. Odmianą półszlachetną serpentynitu jest nefryt, który był poszukiwany i wydobywany w tych okolicach od najdawniejszych czasów. Na terenie Parku utworzono 3 rezerwaty przyrody:
Góra Ślęża - o pow. 142 ha w 1954r. - rezerwat krajobrazowy górski
Góra Radunia - o pow. 44 ha w 1958r. - rezerwat archeologiczno-florystyczny
Łąki Sulistrowickie - o pow. 27 ha w 1958r. - unikalna roślinność zielna Jako pomnik przyrody uznano krasnorost - Hildebrandia rivularis. Jest to porost który występuje na głazach wyłącznie w wodach bardzo zimnych i czystych, a takie warunki znajdują się w potoku wypływającym z północnych stoków Ślęży. Natomiast sławna góra Ślęża jest najwyższym szczytem Pogórza Sudeckiego, gdzie jej wysokość wynosi - 718 m n.p.m.. Górę tą nazywano niegdyś Śląskim Olimpem, bowiem była ośrodkiem pogańskiego kultu solarnego miejscowych plemion, jego początki sięgają epoki brązu, a upadek przypada na początki chrystianizacji tych obszarów w X i XI w. Rozkwit sanktuarium związany jest z osadnictwem celtyckich Bojów. Na szczycie góry odnaleziono fragmenty kamiennych wałów, o szerokości ok. 12 m, układanych z odłamków kamieni. oraz zagadkowe posągi z charakterystycznym symbolem ukośnego krzyża, według hipotez badaczy krzyż prawdopodobnie związany był z pogańskim kultem solarnym. Wśród rzeźb najbardziej znane to tzw. Grzyb, który jest prawdopodobnie dolną częścią ludzkiej postaci mieszczący się w Sobótce, Mnich znajdujący się u stóp góry - przeniesiony z okolic wsi Garncarsko, Panna z rybą lub Postać z rybą i Dzik stoją przy drodze na szczyt oraz Niedźwiedź, który znajduje się na samym szczycie góry.
