Wędrówka po Kłodzku.

Moją rodzinną wędrówkę po Kłodzku rozpocząłem na ulicy Czeskiej. Ulica Czeska jest jedną z najstarszych ulic miasta. Kupcy i podróżni przybywający do Kłodzka od strony Czech właśnie tą ulicą wjeżdżali do miasta. Spacerując ulicą Czeską naszą uwagę przykuła kamienica nr 30. Jest to dawny pałac magnacki, który w drugiej połowie XVII wieku i w XVIII wieku był własnością rodziny von Wallis. Budynek ten często nazywany był pałacem Wallisów. W roku 1798 pałac był siedzibą urzędników Starostwa Hrabstwa Kłodzkiego. W latach 1849-1898 w budynku mieścił się sąd okręgowy. W późniejszym czasie w kamienicy mieściły się sale szkolne oraz sale muzealne. Charakterystycznym elementem dawnej rezydencji jest łukowa, kamienna balustrada balkonu, zabytkowy portal oraz wykonane w barokowym stylu sień i klatka schodowa.
Od strony ulicy Czeskiej doszliśmy do przepięknej kłodzkiej Starówki. Kształt starówki zbliżony jest do prostokąta i ma wymiary 100 x 60 m. Podobnie jak w wielu podgórskich miejscowościach wyróżnia się znacznymi spadkami terenu. Z kłodzkiego rynku wybiega osiem ulic, które pochodzą z XIII wieku, czyli czasów lokacji miasta na prawie niemieckim. Początkowo rynek zabudowany był drewnianymi budynkami, które z czasem zastąpione zostały domami murowanymi. Ówcześnie rynek pełnił funkcję placu targowego. Największy rozkwit kłodzkiej starówki nastąpił w XVI wieku. Powstało wówczas wiele renesansowych kamienic, wybrukowano plac i śródmiejskie ulice. Na środku rynku stoi reprezentacyjna siedziba władz miasta - Ratusz. Został on zbudowany prawdopodobnie około połowy XIV wieku. Początkowo był budowlą drewnianą. Po pożarze w 1366 r. odbudowany został z kamienia i cegły. Na parterze ratusza znajdowały się kramy piekarzy, szewców i sukienników. Dzisiejszy wygląd ratusza nadano mu po pożarze i przebudowie w latach 1887-1890. Najstarszą częścią budynku jest wieża. Wejście do ratusza od strony wschodniej ozdobione jest figurami dwóch młodzieńców wysypujących z pończochy pieniądze do kasy miejskiej. Nad bogato zdobionym balkonem znajduje się kłodzki herb – lew z podwójnym ogonem i koroną. W lewym narożniku ratusza umieszczony jest zegar podtrzymywany przez kłodzkiego lwa. Na placu przed głównym wejściem stoi barokowa studnia. Po przeciwnej stronie placu znajduje się wotywna kolumna z figurą NMP. Kolumna została postawiona po epidemii dżumy z 1680 roku, aby chronić mieszkańców przed kolejnymi nieszczęściami.
Następnie z placu Bolesława Chrobrego udaliśmy się do południowej części miasta - na Wyspę Piasek. Stare Miasto połączone jest z wyspą mostem gotyckim św. Jana. Most gotycki należy do najciekawszych obiektów zabytkowych Kłodzka. Swoim wyglądem nawiązuje do słynnego praskiego mostu Karola. Prawdopodobnie był to początkowo most drewniany, który w XIV wieku został zamieniony mostem kamiennym. Cechą charakterystyczną mostu są figury ustawione na balustradach. Figury są darem bogatych mieszkańców miasta. Na moście znajduje się późnobarokowa grupa figur przedstawiających Trójcę św. i Ukoronowanie NMP. Naprzeciwko stoi figura św. Jana Nepomucena. Środkową parę figur stanowią: Ukrzyżowanie oraz Pieta. Trzecia para figur to postać św. Franciszka Ksawerego oraz św. Wacława.
Aby odkryć najciekawsze zakątki miasta skręciliśmy z mostu w lewo i udaliśmy się w stronę ulicy Zofii Stryjeńskiej. Do Wyspy Piasek dotarliśmy od zachodniej strony miasta, podziwiając po drodze zabytkowe kamieniczki. Droga od mostu gotyckiego do ulicy Zofii Stryjeńskiej prowadzi nadrzecznym bulwarem – ulicą Nad Kanałem. Bulwar biegnie pod dawnymi murami obronnymi miasta. My powoli doszliśmy do ulicy Braci Gierymskich. Na ulicy tej znajdują się zabytkowe kamieniczki, m.in. kamienica nr 12, czterokondygnacyjna, przebudowana w 1912 roku posiadająca płaskorzeźbę konia. Kamienica obok pochodzi z XVII wieku, a na barokowym portalu umieszczono rzeźbę lwa. Z ulicy Braci Gierymskich doszliśmy do placu A. Grottgera. Na szczególną uwagę zasługuje tu kamienica nr 5. Powstała pod koniec XVII wieku z połączenia dwóch domów. Nad portalem we wnęce między oknami umieszczona jest rzeźba wilka. Pewien jasnowidz przepowiedział kiedyś, że Kłodzko nawiedzi tak olbrzymia powódź, aż wilk napije się wody. Przepowiednia niestety spełniła się w 1997 roku, kiedy to miasto zniszczyła powódź tysiąclecia. Plac A. Grottgera łączy się bezpośrednio z Placem Franciszkańskim. Na placu znajduje się Kościół Matki Bożej Różańcowej oraz przylegający do niego klasztor oo. franciszkanów. W refektarzu klasztoru oo. Franciszkanów obejrzeć można malowidło Feliksa Antoniego Schefflera z 1744 roku przedstawiające trzy zakony św. Franciszka. Kolejną ciekawą zabytkową zabudową jest gotycki kościół parafialny Wniebowzięcia NMP, którego budowę rozpoczęli joannici w połowie XIV wieku. Jest to budowla w głównej mierze składająca się z cegły i piaskowca. Na terenie miasta znajdują się liczne renesansowe, barokowe i klasycystyczne zabytkowe kamieniczki. W jednej z nich, siedzibie dawnego konwiktu jezuickiego znajduje się Muzeum Ziemi Kłodzkiej z licznymi eksponatami i zbiorami sztuki, głównie sztuki sakralnej. Niewątpliwie również ciekawym obiektem, widocznym z każdego miejsca jest wznosząca się nad miastem Twierdza, która powstała na miejscu wcześniejszego zamku. Po 1770 roku gruntownie przebudowana z polecenia Fryderyka II. Od końca XIX wieku pełniła funkcję więzienia między innymi dla powstańców śląskich i jeńców polskich z 1939 roku. Obecnie twierdza w części udostępniona jest do zwiedzania. Z bastionu roztacza się piękny widok na Kotlinę Kłodzką. W podziemiach znajduje się lapidarium, gdzie obejrzeć można zbiór rzeźb architektonicznych i kamiennych. Nieopodal bramy prowadzącej do twierdzy znajduje się wejście do innej turystycznej atrakcji miasta - podziemnej Trasy Tysiąclecia Państwa Polskiego, która prowadzi ciemnymi korytarzami w głąb Kłodzka. Trasa powstała z inicjatywy Akademii Górniczo - Hutniczej w Krakowie i czynna jest codziennie od kwietnia do października od 9.00 do 17.00, w sezonie listopad - marzec od 10.00 do 15.00. Ceny biletów to 6 zł za normalny i 4 zł ulgowy.