Budowę rozpoczęto jesienią 1901 roku w celu ochrony ona okolicznych miejscowości przed wartkimi nurtami Kwisy. Budowa zapory trwała 4 lata. Zapora wznosi się na wysokość 36 metrów. Korona tamy ma 130 metrów długości. Do jej budowy zużyto 150 000 worków cementu. 20 000 ton piasku i 70 000 metrów sześciennych kamienia. Przy pracach budowlanych zatrudniono 450 osób, większość siły roboczej stanowili Włosi i Austriacy. Zaprojektował ją jeleniogórski inżynier Curt Bachmann, ten sam który później przygotował też projekty tamy pilichowickiej i złotnickiej. W latach 1905-1907 obok zapory wybudowano elektrownię wodną. Jedna z najstarszych w Polsce budowli hydrologicznych do dziś pełni funkcję przeciwpowodziową i energetyczną. Jest też cennym zabytkiem techniki z wieloma oryginalnymi elementami sprzed 100 lat.
Elektrownia posiada pięć turbin pochodzących z lat 1907-08. Przy pełnej mocy są one w stanie wyprodukować 2,7 megawata mocy. Przed laty, gdy w Leśnej istniały zakłady przemysłowe, energia ta wystarczała dla potrzeb miasteczka i okolicznych miejscowości. Obejrzenie jej wnętrza jest możliwe po zdobyciu zgody właścicieli obiektów, spółki Jeleniogórskie Elektrownie Wodne.
