Wietnam - Sajgon - Ho Chi Minh - 2013r

Sajgon - ulice, Tadeusz Walkowicz

Przelot do miasta Ho Chi Minh, czyli dawnego Sajgonu. Na miejscu dawnego miasta Khmerów leży obecnie rozle­głe Ho Chi Minh, ale aż do XVII w. było to właściwie odludzie zajmowały lasy, bagna i jeziora. Jednak w ciągu kolejnych stu lat powstał tutaj ważny ośrodek handlu, wykorzystujący strategiczne położenie nad rzeką, niedaleko morskiego wybrzeża. Nazwa Sajgon, która obowiązywała wcześniej, zanim komuniści ją zmienili, wciąż jednak używana nawet w oficjalnych wystąpieniach publicznych, zachowuje ją rzeka płynąca przez miasto, a państwowa firma turystyczna działa, jako Sajgon Tourism. Przytaczano różne teorie wyjaśniające pochodzenie tego słowa. Niektórzy twierdzą, że jest ono pochodną dawniejszej nazwy Sai Con, stanowiącej transkrypcję khmerskich słów prei kor(las kapokowy) albo prei nokor (las królestwa) i nawiązującej do rezydencji wicekróla Kambodży, która znajdowała się w rejonie dzisiejszego Cholonu. W XIX w. południowy Wietnam nadal przeżywał okres rozkwitu. W 1859r. Sajgon zajęli Francuzi i kilka lat stał się on stolicą ich kolonii, Kochinchiny. Kolonizatorzy zasypywa­li stare kanały, osuszali bagna, wytyczali ulice, wznosili dzielnice mieszkaniowe i sadzili drzewa. Sajgon szybko się rozwijał, nabierając charakteru francuskiego prowincjonalnego miasta, w którym kursowały dwa tramwaje parowe. Po podziale kraju w 1954 r. na Wiet­nam Północny i Południowy Sajgon został stolicą Republiki Wietnamu Południowego i utrzymywał ten sta­tus, dopóki w 1975 r. nie wpadł w ręce komunistów. Rewolucyjne władze przemianowały go na Ho Chi Minh dla uczczenia za­łożyciela nowoczesnego państwa wiet­namskiego. Ho Chi Minh był naturalnie wyklęty przez zwolenników władz, Po­łudnia, które przegrały wojnę, i z tego powodu wielu spośród 7 milionów miesz­kańców nadal nazywa miasto Sajgonem. Przejazd do znajdujących się poza miastem tuneli Cu Chi. Zwiedzanie obozu Vietcongu, gdzie jest również możliwość wejścia do jednego z poziemnych przejść zbudowanych podczas wojny wietnamskiej. Łączna długość tuneli wynosiła ponad 200 km. Wizyta w Tay Ninh, niedużym mieście, głównej siedzibie oryginalnej wietnamskiej religii, kaodaizmu.  

Zwiedzanie miasta: dzielnica chińska, poświęcona bogini morza pagoda Thien Hau.Otoczony rozległym ogrodem dawny Pałac Prezydenta Wietnamu Południowego, dziś Pałac Zjednoczenia zajmuje miejsce pałacu Norodoma, dawnej rezydencji francuskiego gubernatora, wzniesionej w 1868 r., Kiedy układy genewskie zukończyły francuską okupację, do rezydencji wprowadził się nowy prezydent Wietnamu Południowego, Ngo Dinh Diem, i nazwał ją Pałacem Niepodległości. W 1962 r. budowlę zbombardowali dwaj południowowietnamscy oficerowie sił powietrznych, w miejscu uszkodzonego gmachu wzniesiono nowy. Zaprojektował go Ngo Virt Thu, architekt wietnamski wykształcony w Paryżu, a realizację projektu ukończono w 1966 r. Na początku 1975 r. lewe skrzydło pałacu uszkodził inny zbuntowany południowowietnamski pilot, a nim miesiąc dobiegł końca, w dniu 30 kwietnia czołgi komunistów obaliły najpierw żeliwną bramę pałacu, a potem władze Wietnamu Południowego. Dziś czołgi te są eksponatami wystawionymi frontowym trawniku. Dawny pałac pełni obecnie funkcję muzeum, wszystko pozostało w nim stanie zkwietnia 1975r, kiedy Wietnam Południowy przestał istnieć. Na parterze znajdują się sala bankietowa, państwowa sala przyjęć i gabinet, w którym odbywały się codzienne odprawy wojskowe w okresie bezpo­średnio poprzedzającym upadek władz Wietnamu Południowego. Za pałacem ciągnie się park Cong Vien Van Hao, ładne, cieniste, zielone miejsce. Rów­nież od frontu aleję Le Duan otacza z obu stron duży, cienisty park. Dalej aleja Le Duan dociera do zwień­czonej dwiema wieżami dzwonniczymi katedry Notre Dame, która stoi na placu naprzeciwko urzędu poczto­wego. Jej budowę rozpoczęto w 1877 r., a konsekracji dokonano trzy lata póź­niej. Figura Matki Bożej przed katedrą spogląda na ulicę Dong Khoi. Dawna Wystawa Zbrodni Wojen­nych, a obecne Muzeum Pozostałości Wojny mieści się w dawnym budynku U.S. Information Agency. Wśród eksponatów znajdują się amerykańskie czołgi, broń piechoty, zdjęcia okrucieństw popełnionych przez Amerykanów i oryginalna francuska gilotyna, która niejedno widziała w okresie kolonialnym, odkąd przywieziono ją do Wietnamu na początku XX w. Muzeum Miasta Ho Chi Minh, mieści się w białym klasycystycznym budynku, znanym kiedyś pod nazwą pałacu Gia Long. Na ścianach sal balowych z okresu kolonialnego zawieszono zdjęcia z lat wojny, przedstawiające m.in. płaskodenne łodzie, w których Yietcong ukrywał broń. Pod ziemią od budynku muzeum aż po Pałac Zjednoczenia ciągną się betonowe bunkry. Jest w nich zarówno przestrzeń mieszkalna, jak i sala zgromadzeń. Tu właśnie ukrywali się na początku lat 60. XX w. prezydent Dier z bratem, zanim uciekli do kościoła w Cholonie, gdzie zostali pojmani a następnie zastrzeleni. Świątynia hinduska Mariamman przy ulicy Truong Dinh, o trzy prze­cznice od targowiska Ben Thanh, zo­stała wzniesiona pod koniec XIX w. i  służy niewielkiej grupie mieszkają­cych w mieście Tamilów. Przy końcu Le Duan Sajgońskie zoo i Ogród Botaniczny oferują ucieczkę od ulicznego chaosu, jest to, bowiem chyba najspokoj­niejsze miejsce w całym Ho Chi Minh.  Mieszka tu 800 zwierząt 120 gatun­ków i rośnie 2000 drzew. Muzeum Historii Wietnamu (Bao Tag Lich Su), usytu­owane po lewej stronie od wejścia do ogrodu botanicznego, to znakomite miejsce dla turystów znużonych tema­tyką wojenną. Wybudowali je Francuzi w 1927 r. Dokumentuje ewolucję kul­tur Wietnamu, od epoki brązu i Dong Son, do Funan, Czamów i Khmerów. Przyległy wodny teatr lalkowy na świe­żym powietrzu daje półgodzinne przedstawienia. Po prawej stronie od wejścia do mu­zeum wznosi się Den Hung, świątynia przodków Hung Yuonga, króla założy­ciela Wietnamu. Nieduża chińsko-wietnamska Pagoda Jadeitowego Cesarza, przy Mai Thi Luu 73 pochodzi z 1909r. Zbudowana przez kantońskich buddystów należy do najbarwniejszych pagód w mieście. Kunsztownie odziany w sza ty taoistyczny Jadeitowy Cesarz spogląda na główne sanktuarium. Obok niego po lewej stronie, stoi trzygłowa, osiemnastoramienna figura Phat Mau Chaij De, matki buddów Środka, Północy, Wschodu, Zachodu i Południa. Drzwi z lewej strony komnaty Jadeitowego Cesarza prowadzą do Sali Dziesięciu Piekieł, gdzie rzeźbione drewniane płyciny przedstawiają całkiem jednoznaczny los oczekujący tych, którzy zostali skazani na męki w dziesięciu kręgach piekieł. Buddyjska pagoda w stylu japońskim Vinh Nghiem, przy ulicy Nguyen Van Troi w Trzeciej Dzielnicy, jest największą budowlą tego typu w mieście. Wzniesiona z pomocą Towarzystwa Przyjaźni z Japonią powstawała w latach 1964-73. Parawan i wielki dzwon wykonano w Japonii. Dzwon stanowiący dar japońskich buddystów przekazano podczas wojny wietnamskiej, jako widomy znak modlitwy o jak najwcześniejsze zakończenie konfliktu. Duża, trójkondygnacyjna wieża pochówkowa za właściwą świątynią zawiera urny ceramiczne z prochami zmarłych. Pagoda Giac Lam, na zachodnich peryferiach miasta jest uważana za najstarszą. Pochodzi z końca XVII w. Rzeźbione drewniane kolumny we wnętrzu są zdobione złoconymi inskrypcjami wykonanymi wietnamskim pismem nom, którego użyto również na czerwonych tabliczkach, gdzie zapisano żywoty mnichów z poprzednich pokoleń, których portrety zdobią lewą ścianę. W pagodzie znajduje się wiele pięknie rzeźbionych figur z drewna chlebowcowego.  

Park, Tadeusz Walkowicz
Park, Tadeusz Walkowicz
Park, Tadeusz Walkowicz
Wnętrza, Tadeusz Walkowicz
Młynek do robienia mąki z ryżu, Tadeusz Walkowicz
Zdobienia, Tadeusz Walkowicz
Tay Ninh - kościół oryginalnej wietnamskiej religii, kaodaizmu, Tadeusz Walkowicz
Gabinet prezydenta, Tadeusz Walkowicz
Kwiaty, Tadeusz Walkowicz
Opera, Tadeusz Walkowicz
Kopanie tuneli, Tadeusz Walkowicz
Pagoda Thien Hau, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Gabinet prezydenta, Tadeusz Walkowicz
Roślina, Tadeusz Walkowicz
Wejście, Tadeusz Walkowicz
Partyzanci, Tadeusz Walkowicz
Kadzidła, Tadeusz Walkowicz
Główny ołtarz, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Dywan, Tadeusz Walkowicz
Ozdoba na świątyni, Tadeusz Walkowicz
Pani rozdaje programy, Tadeusz Walkowicz
Sandały z opon, Tadeusz Walkowicz
Modlitwy, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Sala do przyjęcia dyplomatów, Tadeusz Walkowicz
Kapliczki obok świątyni, Tadeusz Walkowicz
Nad wejściem, Tadeusz Walkowicz
Wchodzę do tunelu 70 x 100 cm, Tadeusz Walkowicz
Rzeźba, Tadeusz Walkowicz
Kolumny, Tadeusz Walkowicz
Helikopter na dachu, Tadeusz Walkowicz
Na szczycie świątyni, Tadeusz Walkowicz
Ratusz miejski, Tadeusz Walkowicz
Wyjście, Tadeusz Walkowicz
Rzeźba, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Najwyższy budynek Sajgonu, Tadeusz Walkowicz
Tunele Cu Chi, Tadeusz Walkowicz
Ja i ratusz, Tadeusz Walkowicz
Ale go pogięło, Tadeusz Walkowicz
Rzeźba, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Czołgi, Tadeusz Walkowicz
I tym się zamaskuje, Tadeusz Walkowicz
Zdobienia ratusza, Tadeusz Walkowicz
Szałasy, Tadeusz Walkowicz
Rzeźba, Tadeusz Walkowicz
Modlitwa, Tadeusz Walkowicz
Bunkier dowodzenia, Tadeusz Walkowicz
Tyczki bambusowe, Tadeusz Walkowicz
Zdobienia ratusza, Tadeusz Walkowicz
Tapioka, Tadeusz Walkowicz
Tapioka, Tadeusz Walkowicz
Lunch, Tadeusz Walkowicz
Avatar użytkownika Tadeusz Walkowicz
Tadeusz Walkowicz
Komentarze 0
2013-01-15
Moje inne podróże

Komentarze

Zostaw swój komentarz

Zwiedzone atrakcje

Ho Chi Minh

Zaczarowane Podróże - dawniej podroze.polskieszlaki.pl
Copyright 2005-2024