Mielnik malowniczo położony nad Bugiem jest obecnie wsią liczącą niecały tysiąc mieszkańców, ale przez kilka wieków był miastem o istotnym znaczeniu w dziejach Rzeczpospolitej. Może być wspaniałym miejscem wypoczynku dla wszystkich szukających ciszy, spokoju, czystego powietrza, kontaktu z przyrodą i pięknych widoków.
Mielnik znajduje się na południowym krańcu województwa podlaskiego, na Wysoczyźnie Drohickiej, na terenie Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Położony jest na falisto-pagórkowatej równinie urozmaiconej wzgórzami morenowymi, z których najwyższe to Góra Uszeście.
Nazwa miejscowości może nawiązywać do młynów wodnych („mielników”) na Bugu, ale bardziej prawdopodobne, że pochodzi od staroruskiego słowa „mieł” oznaczającego kredę. Mielnik z kredą jest mocno związany. Położony jest na skałach kredowych, które „od zawsze” były tu eksploatowane. Do dzisiaj w Mielniku czynna jest odkrywkowa kopalnia kredy i działają Mielnickie Zakłady Kredowe.
Na początku lipca organizowane są Dni Mielnika, a w sierpniu Muzyczne Dialogi nad Bugiem. Przez Mielnik przebiega Szlak bunkrów.
Historia Mielnika
Najstarsze ślady pobytu człowieka w okolicach Mielnika pochodzą z okresu neolitu. Początki stałego osadnictwa sięgają XI wieku. Nazwa Mielnik pojawia się najwcześniej w 1240 roku, gdy Tatarzy zniszczyli gród mielnicki i w 1260 roku, gdy książę halicko-włodzimierski Daniel modlił się w mielnickiej cerkwi. Pierwsza wzmianka o istnieniu zamku w Mielniku datowana jest na 1379 rok.
W 1440 roku Mielnik otrzymał prawa miejskie chełmińskie, a w 1501 roku prawa miejskie magdeburskie. Okres świetności miasta przypada na czasy panowania Jagiellonów. Mielnicki zamek nieraz odwiedzali królowie. Przebywał tu Kazimierz Jagiellończyk, na koronę polską czekał Aleksander Jagiellończyk i Zygmunt nazwany później Starym. W Mielniku w 1501 roku został podpisany dokument unii mielnickiej łączący Polskę i Litwę w jedno państwo poprzez osobę tego samego władcy wybranego na wspólnej elekcji. Unia mielnicka nie weszła w życie, ale dzięki niej Mielnik na trwałe zapisał się w historii. W 1569 roku został włączony do Korony Polskiej.
W II połowie XVII wieku najazdy szwedzkie, a później wyprawy wojsk siedmiogrodzkich i moskiewskich spustoszyły miasto. Zniszczenia wojenne i zarazy dziesiątkujące mieszkańców przyczyniły się do schyłku świetności nadbużańskiego grodu. W 1934 roku Mielnik utracił prawa miejskie i do dziś pozostaje wsią.
Zabytki w Mielniku
- Ruiny kościoła zamkowego Trójcy Świętej - ufundowany w 1420 roku przez księcia Witolda, wielokrotnie niszczony i odbudowywany, po pożarze z 1915 i rozbiórce w czasie II wojny światowej pozostał trwałą ruiną
- Kościół rzymskokatolicki Przemienienia Pańskiego - neobarokowy, zbudowany w latach 1913-1920
- Cerkiew prawosławna Narodzenia Bogarodzicy z lat 1821-1823, budowana jako unicka klasycystyczna, przebudowana na styl bizantyjsko-rosyjski
- Prawosławna kaplica cmentarna Matki Bożej Opiekuńczej - drewniana z 1777 roku
Atrakcje w Mielniku
- Odkrywkowa kopalnia kredy 0 czynna do dzisiaj, najlepiej oglądać ją z tarasu widokowego przy ul. Dubois
- Rezerwat Góra Uszeście - utworzony na najwyższym wzniesieniu Wysoczyzny Drohickiej (204 m n.p.m.) o tej samej nazwie w celu ochrony roślinności kserotermicznej
- Góra Zamkowa - z pozostałościami grodziska z XI wieku i resztkami kaplicy św. Aleksandra na szczycie, doskonały punkt widokowy na dolinę Bugu
- Wieża widokowa w okolicy ul. Polnej - piękna panorama Ziemi Mielnickiej
- Przeprawy promowe Mielnik – Zabuże i Niemirów – Gnojno (czynne sezonowo, informacje na stronie gminy)
Noclegi w Mielniku
Mielnik - mapa z zaznaczonymi atrakcjami
Częste pytania i odpowiedzi dotyczące
Turyści najczęściej odwiedzają: Wieża widokowa w Mielniku, a potem Góra Zamkowa w Mielniku i Cerkiew w Mielniku.
