Łosie to maleńka wioska położona w województwie małopolskim, na południe od Gorlic i Szymbarku, nad Jeziorem Klimkówka.
Początki osady Łosie sięgają 1359 roku, kiedy to król Kazimierz Wielki nadał ziemie w dolinie rzeki Ropy Janowi Gładyszowi z Szymbarku, jego synowie lokowali wieś Łosie w XIV wieku. Pierwotnie osada była zamieszkana przez ludność łemkowską, zmieniło się to w 1947 wraz z akcją "Wisła".
Maziarze z Łosia
Łemkowie z Łosia słynęli z wytwórstwa smaru do maszyn czyli tzw. mazi oraz ludowych medykamentów produkowanych z wydobywanej na niewielką skalę ropy naftowej.
Dlatego Łemków z Łosia nazywano wówczas "maziarzami". Handlowali oni swoimi wyrobami na dużą skalę, charakterystycznymi wozami jeździli aż do Warszawy, Kalisza, Łomży oraz na Słowację, do Siedmiogrodu i Moraw. Dotarli nawet do Rygi i Jekaterynburga.
O burzliwej historii tej wioski świadczy fakt trzykrotnej lokacji. Przez bardzo długi czas była w posiadaniu rodów szlacheckich. Między innymi w XVI wieku właścicielami Łosia byli Potoccy.
Atrakcje w Łosiach
- Cerkiew greckokatolicka Narodzenia NMP - piękna drewniana cerkiew z 1810 roku, w 1928 znacząco powiększona
- Kaplica cmentarna - drewniana kaplica z 1754 roku stoi na nowym cmentarzu, początkowo było to prezbiterium cerkwi w Klimkówce
- Cmentarz wojenny - cmentarz zaprojektowany przez Hansa Mayra
- Zagroda Maziarska, Łosie 34 - mały skansen etnograficzny ukazujący dawne życie Łemków maziarzy
- Jezioro Klimkówka - malowniczy zbiornik zaporowy
W okolicy zobacz koniecznie
Komentarze
wybieram sie w tym roku w Beskid Niski a dokładniej do Wołowca myśle ze odwiedze tez Łosie
Odwiedziłem Łosie kilka razy na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w ramach rajdu "Beskid Niski". Ciekaw jestem, czy wiele się tam zmieniło...
Cerkiew drewniana, zbudowana w 1810 roku z pieniędzy ówczesnego właściciela wsi Łosie, hrabiego Stanisława Siemieńskiego z Biecza. Przez następne lata rozbudowywana a w 1928 roku znacznie powiększona (powiększono nawę, dobudowano zakrystię a całość otynkowano). W latach 50-tych otynkowano ja ponownie lecz na szczęście w latach 80-tych tynki zbito i powrócono do jej pierwotnego wyglądu, czyli obitą gontami. Po 1947 roku użytkowana przez kościół rzymskokatolicki. Od 1968 roku służy również grekokatolikom kiedy to zaczęto coraz częściej odprawiać nabożeństwa w obrządku greckokatolickim. W latach 90-tych stała się własnością parafii greckokatolickiej ale użytkują ja wierni obu obrządków.
[i]Ostatnio edytowany: 2011-02-07 20:52[/i]