Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turku

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turku koło Uniejowa został wybudowany w latach 1904-13 w stylu neogotyckim, na miejscu dawnego kościoła drewnianego gotyckiego według projektu warszawskich architektów Konstantego i Jarosława Wojciechowskich. Jest to kościół typu bazylikowego z transeptem na planie krzyża łacińskiego. We wnętrzu, w nawach zastosowano sklepienia krzyżowo-żebrowe, gwiaździste na przecięciu naw oraz sieciowe w prezbiterium. W chwili obecnej kościół jest udostępniany do zwiedzania po wykupieniu biletu wstępu do Muzeum Miasta Turku im. Józefa Mehoffera. Wejście tylko z przewodnikiem.

Cały wystrój wnętrza został wykonany w latach 1933-39 według projektu Józefa Mehoffera - artysty przełomu XIX i XX wieku. Dekoracja wnętrz obejmuje polichromię, witraże w prezbiterium i bocznych kaplicach, stalle. Na początku zawiązano Komitet Malowania Kościoła, w którego skład Mehoffer włączył swoich uczniów i pomocników. Twarze, ręce i stopy malował zawsze sam. Polichromie wykonane zostały w technice kazeinowej, a ukończone zostały w 1936 roku. Witraże zaprojektował sam Mehoffer, a wykonane zostały w Krakowskich Zakładach Witrażów S. G. Żeleńskiego. Przed wybuchem II wojny światowej udało się zamontować 8 witraży - w prezbiterium oraz w transepcie. Jednocześnie miał przygotowanych 14 obrazów sztalugowych Drogi Krzyżowej, które zostały umieszczone na filarach naw bocznych. Miał również rozpoczęte prace nad umeblowaniem kościelnym.

Usytuowany w prezbiterium neogotycki ołtarz główny powstał w latach 20. XX wieku. W jego części centralnej znajduje się rzeźba Chrystusa ze Świętymi - Piotrem i Pawłem po bokach. W 1938 roku ołtarz został zmieniony i pozłocony zgodnie z projektem J. Mehoffera. W absydzie ponad ołtarzem powstała monumentalna polichromia z wyobrażeniem Chrystusa Króla. Na sieciowym sklepieniu prezbiterium wyobrażone zostało niebo z postaciami 48 aniołów. W kaplicy bocznej znajduje się gotycki krucyfiks z XV wieku. Z umeblowania udało się wykonać jedynie stalle, które były przeznaczone do prezbiterium, a obecnie znajdują się w kaplicach bocznych. W kościele znajduje się również kamienna kropielnica z XIV wieku, która podobnie jak krzyż została przeniesiona z rozebranego kościoła gotyckiego.

W latach 70. XX wieku przeprowadzono pierwszą konserwację polichromii (niezgodną z zaleceniami Komisji Konserwatorskiej) oraz przebudowano wnętrze, by dostosować je do wytycznych Soboru Watykańskiego II. Prace te przeprowadzono według planów Aleksandra Holasa z Poznania. Kolejna konserwacja prowadzona jest od 2003 roku, a na podstawie zachowanych kartonów Mehoffera powstają w Krakowie witraże dla naw bocznych. W 1996 roku decyzją generalnego konserwatora zabytków kościół został zaliczony do szczególnie ważnych dóbr kultury. Naprawdę warto zarezerwować sobie czas i chęci nawet na celowe dotarcie do tego miejsca, a i samo miasteczko jest bardzo przyjemne.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
pl. Sienkiewicza 4, Turek