Kirkut w Krzepicach powstał na przełomie XVII i XVIII wieku. Najstarszy zachowany obecnie nagrobek pochodzi tu z 1740 roku, a ostatni - z 1946 roku. Większość inskrypcji na macewach jest wyryta w języku hebrajskim, tylko jeden nagrobek został wyryty w języku polskim.
Krzepicki cmentarz żydowski uznaje się za unikatowy, ponieważ jest on jednym z największych skupisk żeliwnych macew w Europie, można ich tu znaleźć ponad 400 sztuk. Cały cmentarz to prawie 700 nagrobków. Na terenie Polski takie nagrobki występują jeszcze tylko w Warszawie, Radomsku i Międzyrzeczu.
Większość z krzepickich macew żeliwnych była wykonana w hucie Kuźnicy Starej, która w XIX wieku przez pewien czas znajdowała się w rękach Żydów. Po wojnie kirkut ten ulegał stopniowej dewastacji – jednym z powodów była kradzież macew i próba sprzedaży na skupach złomu.
W 1997 roku pierwszą próbę ratowania nekropolii podjęła polska młodzież zrzeszona w Polskiej Unii Studentów Żydowskich. Przełomowym dla krzepickiej nekropolii rokiem był rok 2000, kiedy to młodzież ze szkół średnich z Warszawy i Krzepic dokonali gruntownej renowacji obiektu. Większość żeliwnych macew została wówczas podniesiona, niektóre wykopano z ziemi, ustawiono, oczyszczono i pomalowano antykorozyjną farbą. Krzepice leżą niedaleko trasy nr 43 prowadzącej z Częstochowy do Wielunia.
Kirkut
ul. Nadrzeczna, Krzepice
