Nasze podróże, rok 2017, strona 2

Gniezno - miasto Św. Wojciecha, to historyczna stolica Polski i bardzo ważny punkt na Szlaku Piastowskim. My przyjechaliśmy do Gniezna w dniu bardzo ciężkim dla tego miasta. W nocy przez miasto przeszła potężna burza, z huraganowym wiatrem, o której dużo mówiono w mediach. Miasto faktycznie po burzy prezentowało się smutno, gdzie nie spojrzeć połamane i powyrywane drzewa, nawet z potężnymi korzeniami. Banery reklamowe również powywracane. Ledwo to wszystko uprzątnięte z dróg, choć my nie przyjechaliśmy z rana a dopiero po południu, tyle szkód i śladów. W tym nieszczęściu uczestniczyła też katedra gnieźnieńska, w trzech miejscach zniszczony został jej dach, a piorun podobno uderzył też w wieżę. Na szczęście można było ją zwiedzać, choć już tyle szczęścia nie mieliśmy z Muzeum Początków Państwa Polskiego. Byliśmy umówieni na zwiedzanie tego miejsca, w którym nigdy dotąd nie byliśmy, choć już Gniezno odwiedzaliśmy, a tu przykra niespodzianka, z powodu uszkodzeń po burzy Muzeum nieczynne do odwołania, nie było szans nawet na niedzielne zwiedzanie następnego dnia. No cóż, trzeba przełknąć gorzką pigułkę. I tak byliśmy szczęśliwi, że ta burza nie spotkała nas gdzieś w dzień, w czasie zwiedzania.

Skupiliśmy się więc na katedrze, a właściwie archikatedrze. Matka wszystkich polskich kościołów stała przed nami otworem, piękna i historyczna jak zwykle. Akurat odbywał się ślub i Drzwi Gnieźnienskie były zamknięte, więc obeszliśmy kaplicami świątynię i poszliśmy na Rynek. Cóż za szczęście, że wracając, akurat goście weselni wychodzili z kościoła i drzwi również się otwarły 🙂

Choć Rynek w Poznaniu nie jest elementem Szlaku Piastowskiego, to nie wyobrażam sobie nie odwiedzić go będąc w tym mieście. Jest piękny, kolorowy i z cudownym, potężnym Ratuszem, a od kilku lat z tego placu widać górujący na Wzgórzu Przemysła Zamek Królewski, odbudowany niemal od podstaw. On jest już obiektem Szlaku Piastowskiego. 

Jak doszło do powstania zamku na Wzgórzu Przemysła? Wspominałam już w poprzedniej wycieczce, że w XIII wieku książę opuścił Ostrów Tumski i zostawił go biskupowi, sam zaś założył miasto w miejscu dzisiejszego Starego Miasta. Tym księciem był Przemysł I, a jego siedzibą stała się odtąd ceglana wieża mieszkalna wzniesiona na legendarnym wzgórzu około 1249 roku. Jego syn Przemysł II w miejscu wieży chciał wznieść reprezentacyjną rezydencję królewską. Był to ostatni książę z wielkopolskiej linii Piastów oraz pierwszy król Polski po rozbiciu dzielnicowym. Prace nad zamkiem przerwała niestety śmierć króla i dopiero książęta głogowscy oraz Kazimierz Wielki ukończyli budowę zamku jeszcze przed 1337 rokiem. Była to największa budowla świecka ówczesnych czasów. Nie każdy pewnie wie, że to właśnie Przemysł II wprowadził znak orła białego jako godło Polski. 

W ciągu wieków zamek wiele razy był niszczony, i podczas potopu szwedzkiego i wojny północnej i szturmu konfederatów tarnogrodzkich. Kresem zamku okazała się jednak II wojna światowa, kiedy to budowla znalazła się w centrum działań. Choć po wojnie podjęto się odbudowy, to tylko w niewielkim stopniu, dopiero na początku XXI wieku pojawiły się plany odbudowania symbolu królewskiego Poznania. Dziś zamek prezentuje się wspaniale, stanowi oddział Muzeum Narodowego - Muzeum Sztuki Użytkowej. Dodatkowo udostępniona jest turystom wieża widokowa z rozległą panoramą Poznania. Ma 43 m wysokości.

Najbardziej słoneczna i najpiękniejsza wycieczka z całych Kaszub to właśnie Łeba, nawet nie marzyliśmy, żeby tam być, ale w ostatni dzień wyjazdu rzuciliśmy sobie takie wyzwanie 🙂 Okazała się to najdłuższa wyprawa na tej wycieczce, a następnego dnia czekał mozolny powrót do domu. Ale opłacało się, widoki i przeżycia warte przeżycia 😉

Wycieczka do Władysławowa to typowe plażowanie, chcieliśmy pokazać dzieciom morze nie w zatoce, ale otwarte. Wybraliśmy na to właśnie Władysławowo, gdzie plaża jest bardzo ładna, co widać po tłumach i ilości parawanów. Już dawno nie widziałam takiego widoku, jeśli w ogóle, bo ostatnio jak byłam na plaży nad morzem, to jeszcze parawany tak nie rządziły 🙂 Znaleźliśmy jakoś kawałek wolnej przestrzeni blisko morza, ale po chwili już do nas dobili z kilku stron, więc mieliśmy do dyspozycji namiocik i kawałek piasku przy namiociku 🙂 Jako, że to nie mój styl zwiedzania, określiłam dzieciom godzinę, do której tak siedzimy, a tu chmury okazały się jeszcze bardziej okrutne, bo po godzince niebo się zachmurzyło, ale za to ludzi trochę znikło. Wkrótce zniknęliśmy i my. Do Pucka, gdzie zrobiliśmy sobie mały spacerek. Od ruin zamku, przez kościół, zatoczkę, pomnik Zaślubin z morzem, molo. Po drodze spotkaliśmy dwie ławeczki - Kapra i Zaruskiego, kolejne do kolekcji 🙂 

Na koniec jeszcze zajrzeliśmy do zamku w Rzucewie, który stoi niedaleko, a jest ładny, więc warto okiem rzucić. Po drodze potem mijaliśmy Osłonino i Żelistrzewo. W tej drugiej jako dziecko byłam 2 razy na koloniach, zaś do pierwszej chodziliśmy wtedy pieszo na plażę. Fajnie tak zobaczyć coś z dzieciństwa, co ledwo pamiętam, bo to była wczesna podstawówka.

Pewnie wiecie, że uwielbiam Gdańsk, bo nieraz o tym już pisałam 🙂 To prawda, dlatego rogal wielki pojawił się na mojej twarzy, jak padło to miasto jako możliwy punkt naszej wycieczki. A jeszcze większe szczęście było, gdy po dość chmurnej Gdyni, Gdańsk przywitał nas pięknym, popołudniowym słońcem, choć wg prognoz miało padać! Starałam się, ale nie wiem, czy udało mi się pokazać jak najładniej to miasto na zdjęciach, paradoksalnie nie tak łatwo dobrze obfocić piękne miasto, które wszyscy już na tyle sposobów pokazywali. A poza tym przydałby się szerszy obiektyw, bo szklane oko tak spłaszcza i zawęża widok, a Gdańsk piękny jest w całej okazałości. Jest tu tak wiele cudnych kamieniczek, ściśniętych pomiędzy sobą, że tak naprawdę nie sam widok nad Motławą mnie zachwyca, choć oczywiście też, ale te kamieniczki, każda z osobna i wszystkie razem oglądane. Dokładnie zwiedzaliśmy Gdańsk 9 lat temu, teraz spacerzyliśmy dla przyjemności w najpiękniejszym jego miejscu czyli na Długim Targu i nad Motławą. Wyspa Ołowianka mocno się zmienia, sporo spichlerzy chyba odbudowano, ale budują się też nowe, z zachowaniem stylu, super, brawa dla Gdańska za to! A zaparkowaliśmy dosłownie za Żurawiem, dlatego zobaczyliśmy go też z drugiej strony, od której prezentuje się zupełnie inaczej.

Bytów i Węsiory to kolejne ciekawe miejsca na Kaszubach, choć już na krańcach południowych. Bytów przyciągnął nas głównie z racji zamku, które lubi cała rodzina, szczególnie zaś jeden jej członek męski 🙂 Bytów to historyczny ośrodek z długimi dziejami, wzmiankowany jeszcze w XII wieku, a w XIV wieku zagarnięty przez Krzyżaków, których ślady widać tu do dziś. Właśnie zamek to jeden z nich, jego budowę Krzyżacy zaczęli w XIV wieku i tę gotycką formę po części zachował, potem władali nim książęta pomorscy. Dziś mieści się tutaj hotel, ale turyści mogą również zwiedzać obiekt. Nawet z pieskiem można wejść na dziedziniec, który przedstawia się bardzo ładnie, szczególnie z drewnianego balkonu. Można tu kupić pamiątki z kaszubskim motywem, który jak zwykle mnie urzekł, bo uwielbiam etniczne wzory. No i kolejny magnesik zakupiliśmy, wiele ich znów zdobylismy na tej kaszubskiej wyprawie 🙂 Kawałek za zamkiem jest Rynek bytowski i gotycka wieża - pozostałość dawnego kościoła Św. Katarzyny.

Wracając na nocleg odwiedziliśmy jeszcze Węsiory ze słynnymi Kamiennymi Kręgami. Miejsce to wyjątkowe, ponoć z magiczną aurą, ja w takie rzeczy nie wierzę, ale cenny jest fakt, że możemy oglądać coś, co stworzono 2 tys lat temu, przez lud zwany Gotami, a który żył tutaj na przełomie ery, przez 200 lat. Niby tak krótko, a pozostał po nich trwały ślad, który dziś zastanawia i zadziwia. Oglądać można tu kamienne kręgi, coś na kształt miejsca świętego, przy którym chowano ludzi, bowiem odkryto tu kurhany i groby. Ponoć przy kręgach spotykała się starszyzna plemienia, mówi się, że to również swoisty kalendarz astronomiczny, a więc Węsiory to taki kaszubski Stonehenge 🙂 Na parkingu przed kamiennymi kręgami akurat był jakiś wojskowy zlot, myślałam, że będzie grochówka, ale była zupa kurkowa, również i tu można kupić pamiątki. Koło kamiennych kręgów można zejść nad malownicze Jezioro Długie.