Zamek Uniejów

4.2

Stare i nowe w Uniejowie

Zamek w Uniejowie stojący na lewym brzegu Warty to wiekowa, majestatyczna budowla, pamiętająca jeszcze czasy średniowiecza. To właśnie zamek łączy wspaniale w Uniejowie stare i nowe, bo jeszcze parę lat temu była to niemal jedyna atrakcja tego urokliwego, historycznego miasteczka, jednego z najstarszych w Polsce, bo prawa miejskie otrzymał już około 1290 roku, a dziś zamek ślicznie komponuje się z nowoczesną scenerią pobliskich Term Uniejów. Jest też dobrą alternatywą noclegową dla luksusowych hoteli, które powyrastały w ostatnich latach wokół Term.

Zamek dla turystów

Choć wnętrza zamkowe w dużej mierze pełnią dziś rolę hotelu, to i przypadkowi turyści mogą zwiedzić fragment dawnej warowni. Utworzono tu niewielkie, bezpłatne muzeum, a dodatkowo dla zwiedzających udostępniona jest odpłatnie masywna, gotycka wieża zamkowa. Można z niej podziwiać piękny widok miasta i rzeki Warty, wystarczy wspiąć się po krętych schodach na wysokość około 25 m.

Zamek Uniejów

Zamek Uniejów - historia

Uniejowski zamek zbudowany został w II połowie XIV wieku, a dokładniej w latach 1360-65, na miejscu wcześniejszej, drewnianej budowli obronnej, zniszczonej podczas Krzyżaków w 1331 roku. Gotycki zamek powstał za sprawą arcybiskupa gnieźnieńskiego - Jarosława Bogorii Skotnickiego - jednego z najbliższych współpracowników samego króla Kazimierza Wielkiego. Tak to po raz kolejny prawdą staje się powiedzenie, że Kazimierz Wielki zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną 🙂

Ciekawostką jest, że zamkowa wieża służyła jako więzienie i pod koniec XV wieku arcybiskup Zbigniew Oleśnicki zamknął w niej na rok czasu gdańskiego rzeźbiarza Hansa Brandta, który pobrał opłatę za zbudowanie nagrobka, ale pracy nie chciał skończyć. Opłacał się ten manewr, bo do dziś dzieło można oglądać w katedrze w Gnieźnie.

Zamek Uniejów

Warownię w latach 1525-34 przebudowano na renesansową rezydencję i tak trwała przez wieki. W 1836 roku zamek w Uniejowie przejęła estońska rodzina Tollów, która wkrótce przebudowała go w stylu klasycystycznym i w takiej właśnie formie przetrwał do dzisiaj.

Co ciekawe, to jedna z nielicznych tak dobrze zachowanych średniowiecznych budowli obronnych w regionie! A to dlatego, że niemal bez przerwy przez wszystkie stulecia był użytkowany, a to już ewenement w skali całej Polski! Podobnym wiekiem co zamek pochwalić może się średniowieczna kolegiata stojąca przy Rynku w Uniejowie. Ma też tego samego fundatora.

Park zamkowy i legenda

Zamek otacza piękny, zabytkowy park zamkowy, który zaprasza do spacerów. Powstał on około 1860 roku za sprawą żony carskiego generała Aleksandra Tolla - tego samego, który przebudował zamek w stylu klasycystycznym. W parku porasta około 80 gatunków drzew i krzewów, w tym gatunki unikatowe, jak platany, cypryśnik błotny czy orzech czarny. Są też pomniki przyrody - dąb szypułkowy i buk. W zachodniej części parku uwagę przykuwa aleja grabowa, a po parku prowadzi ścieżka edukacyjna. Dodatkowo można tu poszaleć w parku linowym.

Z parkiem wiąże się legenda uniejowska, żeby ją poznać, wystarczy odszukać wśród roślinności posąg Białej Damy z wyrytą treścią tej legendy. Powiem tylko, że chodzi o pewną piękną mieszkankę Uniejowa, która podstępem wywiodła z miasta zbójców, chętnych obrabować ukryty tutaj skarb. Oddała wtedy swe życie, ale do dziś o niej pamiętamy, a skarb najpewniej dalej gdzieś tutaj leży zakopany. Jeśli przybywając do Uniejowa masz złe zamiary, usłyszysz wrzaski zbójów, jeśli zaś masz łagodne zamiary i miłość w sercu, ujrzysz na tafli wody twarz pięknej kobiety.