I cz. śladami przeszłości - Ogrodzieniec

Pewien czerwcowy gorący dzień… kilka dni wolnych na horyzoncie… nie może stać się inaczej – musimy wybrać się w kolejną podróż. Wybór padł na Ogrodzieniec. Miejsce to odwiedziłam ostatni raz w roku 2008, więc niezaprzeczalnie należało odświeżyć swoją pamięć, zapoznając jednocześnie z tym obiektem kolejną osobę. Wspomnianego roku bilety można było rozdzielić, czyli wejść tylko na dziedziniec lub kupić karnet na dodatkowe zwiedzanie wystaw. Tym razem zostało to ujednolicone, a dodatkowe karnety obejmują inne atrakcje takie jak: dom strachów, gród na Górze Birów, park miniatur zamków jurajskich. My wybieramy zwiedzanie podstawowe, ponieważ nasza wyprawa nie kończy się na tym miejscu, więc czasu aż tyle nie ma. Krążymy po schodach, które prowadzą nas na kolejne ‘piętra’ i ekspozycje (archeologiczno-historyczną i obrazującą sceny z życia XV-wiecznego rycerstwa), wchodzimy na wieżę oraz odwiedzamy salę tortur. Tam dowiadujemy się, że kat, to „mistrz świętej sprawiedliwości”, a wykonywanie tego fachu było poprzedzone gruntowną nauką. Kat zajmował się nie tylko torturami i wykonywaniem wyroków, ale również miał dbać o sprawy sanitarne miasta, czyli np. wyłapywanie chorych zwierząt. W dodatku nie każde miasto mogło sobie na takiego mistrza pozwolić, ponieważ utrzymanie go było bardzo kosztowne. Wewnątrz cóż… istny zawrót głowy dla prawdziwego psychopaty: dyby, hiszpański but, krzesło czarownic do łamania woli, garota, urządzenie do wypruwania jelit, klatka błaznów, kołyska judasza, maska wstydu, żelazna dziewica, łoże sprawiedliwości, kozioł czarownic. Sam zamek góruje na Podzamczu, usytuowany na Górze Janowskiego (515), dlatego z wieży można podziwiać rozległą panoramę. Jest to najwyższe wzniesienie jurajskie. Do tego absorbuje nas monumentalność zamku oraz liczne okna, balkony, wnęki, które świadczą o prawdziwym bogactwie i dawnej świetności zamku. To stało się powodem nakręcenia tu wielu filmów, np. Zemsty, czy Janosika; także zainspirowało Aleksandra Janowskiego do założenia PTK. Jednak nawet takie miejsce przechodziło swój upadek: podwójną napaść Szwedów, przy czym w 1702 roku podpalenie. Od tej pory zamek popadał w coraz większą ruinę. Dopiero po II Wojnie Światowej poddano go pracom remontowym i zachowano jako trwałą ruinę. Z informacji praktycznych jeszcze: o parking nie jest trudno, ponieważ miejsca udostępniają mieszkańcy spod zamku na swoich podwórkach, oczywiście za opłatą.