Modliborzyce i okolice

Pierzeja modliborzyckiego rynku, Marek Marcola

Kiedy przybywam, do Modliborzyc, miejscowość szykuje się powoli do swojego wielkiego święta - odzyskania praw miejskich, co ma nastąpić po 150 letniej przerwie. Mieszkańcy odbierają to jako - wprawdzie spóźnioną, ale jedna k- sprawiedliwość dziejową. Moliborzyce były w gronie miast polskich od roku 1631 aż do feralnego 1869, kiedy to carat w odwiecie za wsparcie Powstania Styczniowego - hurtowo odbierał prawa miejskie miasteczkom w typie Modliborzyc. Od tamtego czasu Modliborzyce były formalnie wsią, ale z wyglądu wciąż przypominały miasto. No bo w jakiej wsi jest rynek i klarowna siatka ulic ? Zawsze liczyło się też to, co było w pamięci ludzi, a ta się tak łatwo nie zaciera. Wreszcie od 1 stycznia 2014 roku wyrównano historyczne rachunki i Modliborzyczanie mogą śmiało powiedzieć: " Jesteśmy z miasta". Swoje poznawanie miasteczka rozpoczynam od XVIII wiecznej synagogi, której dach wyziera ponad zabudowę rynku. Idę parę kroków w jej kierunku i... staję jak zamurowany! Takiej synagogi to ja jeszcze nie widziałem, a kilkadziesiat mam już na koncie. Modliborzycka odróżnia się od innych bardzo oryginalną fasadą. Otóż na pietrze wykonano loggię, którą przykrywa dach przyczółkowy wsparty na kolumnach. Jest więc otwarta na południe i dodaje szyku całej konstrukcji. Wewnątrz próżno już szukać bimy czy wnęki aron - ha kodesz, gdyż zniszczono je w czasie wojny. Obecnie w synagodze mieści się dom kultury. Po drugiej stronie, nieco dalej od rynku znajduje się tutejszy kościół parafialny. Jego bryła jest bardziej stonowana w formie, należy ja określić jako późnorenesansową. Niektórzy zaliczają tę światynię do nurtu lubelsko - kaliskiego, ale ja jakoś nie mogę dopatrzyć się wyraźnego związku. Nie znaczy to, że świątynia jest nieciekawa i bez architektonicznego polotu. Nowatorstwa trzeba szukać we wnętrzu, w tzw. tęczy, czyli miejsca, gdzie styka się nawa i prezbiterium. W starych kościołach umieszczano tam belkę tęczową z krucyfiksem. Tu jest inczej. Zamiast belki jest wnęka i tam jest krucyfiks. Całkiem interesujaco. Po Modliborzycach na mojej trasie jest wieś Kalenne, zagubiona w ogromnych[ drugich w Polsce] lasach Puszczy Solskiej. Ma ona wyraźne granice - z jednej strony Wisła, a drugiej granica z Ukraina, które dzieli ponad 100 kilometrów! Pod wsią Kalenne jest jedna z największych osobliwości tych stron - rezerwat przyrody "Imielty Ług". Łatwo doń trafić, gdyż jest dobrze oznakowany. Dla turystów wykonano kładki prowadzące w głąb terenów podmokłych. Bo własnie w rezerwacie ochronie podlega kompleks zarastających stawów. Miejsce jest wyjatkowo urocze i stanowi idealny azyl dla szukajacych odosobnienia mieszczuchów. Aby odwiedzić następny punkt mojej wycieczki, wieś Wierzchowiska, muszę wrócić do Modliborzyc i pojechać na północ wprost na pagórki Roztocza Zachodniego. Miła to dla oka okolica, zwłaszcza ,że można podziwiać slynną już szachownicę roztoczańskich pól. Do Wierzchowisk wiodą mnie dwie rzeczy. Pierwsza to pomnik wystawiony na pamiątkę przejazdu Józefa Piłsudskiego, druga to wyremontowany dwór, zamieniony na hotel i restaurację. Tam chcę się posilić i zobaczyć dobry przykład ratowania zabytków, gdzie indziej skazanych na zagładę.

Synagoga w Modliborzycach, Marek Marcola
Pomnik w Modliborzycach, Marek Marcola
Polny krajobraz, Marek Marcola
Kładka w rezerwacie, Marek Marcola
W rezerwacie Imielty Ług, Marek Marcola
Rezerwat Imielty Ług, Marek Marcola
uroda pól, Marek Marcola
Pomnik w Wierzchowiskach, Marek Marcola
Dwór w Wierzchowiskach, Marek Marcola
Plebania w Wierzchowiskach, Marek Marcola
Jeden z licznych tu stawów, Marek Marcola
Pomnik Piłsudskiego w Wierzchowiskach, Marek Marcola
Stawy rybne, Marek Marcola
Kapliczka przydrożna, Marek Marcola
Kościół w Modliborzycach, Marek Marcola
Avatar użytkownika Marek Marcola
Marek Marcola
Komentarze 9
2014-01-29
Moje inne podróże

Komentarze

Zostaw swój komentarz

Avatar użytkownika Marek Marcola
Marek Marcola
03 luty 2014 11:18

Dziękuję bardzo za zainteresowanie. I uznanie. Pozdrawiam

Avatar użytkownika Danuta
Danuta
03 luty 2014 10:31

Witaj Marku! Na  Roztoczu można znaleźć  wiele  miejsc doskonałych do wypoczynku- szczególnie dla mieszczuchów spragnionych ciszy i kontaktu z przyrodą. Przebywając  w Zwierzyńcu- sporo z nich odwiedziłam a wiem, że wiele jest jeszcze do poznania.

Pokazujesz Marku perełeczki południowej Lubelszczyzny i opisujesz je ciekawie zachęcając tym samym do ich odwiedzenia. Wędrujesz po miejscach  przebogatych w historię, a przyrodę prezentujesz  pełną  osobliwości.

Ela – promuje Dolny Śląsk, a Ty Marku Roztocze i południową Lubelszczyznę. Robisz to doskonale!

Pozdrawiam serdecznie :-)

Avatar użytkownika mokunka
mokunka
01 luty 2014 20:48

Foty w pieknych nasyconych barwach Marku. Z relacji można sporo sie dowiedzieć !

Avatar użytkownika Danusia
Danusia
01 luty 2014 20:14

Bardzo ciekawe,godne polecenia i zupelnie nieznane mi miejsce,rzeczowa relacja.

Avatar użytkownika kasia ejsmont
kasia ejsmont
31 styczeń 2014 15:01

Piękny wschód. W tamtym roku kilka razy przez nas odwiedzony, choć nie zapuszczaliśmy sie z w niego zbyt głęboko, ale jeszcze będzie okazja. Przydadzą sie wtedy Pana informacje. Rezerwat Imielty Ług już wpisałam na listę miejsc do odwiedzenia 🙂.

Ostatnio edytowany: 2014-01-31 15:03

Avatar użytkownika Marek Marcola
Marek Marcola
31 styczeń 2014 13:42

Dziękuję za miłe komentarze. Pozdrawiam, Marek

Avatar użytkownika Ela
Ela
31 styczeń 2014 09:59

Piękne zdjęcia, rzeczowa relacja. Super. Ciekawe miejsce dla mnie nie znane niestety. 

Avatar użytkownika Barsolis Karol Turysta Kulturowy
Barsolis Karol Turysta Kulturowy
29 styczeń 2014 14:06

piękne krajobrazy ,ładnie opisne .

 

Pozdrawiam karol

Avatar użytkownika Anna Piernikarczyk
Anna Piernikarczyk
29 styczeń 2014 13:24

Ale ładne zdjęcia i miejsce, ta soczysta zieleń tak niedostepna teraz 🙂

Zwiedzone atrakcje

Modliborzyce

Kalenne

Wierzchowiska

Zaczarowane Podróże - dawniej podroze.polskieszlaki.pl
Copyright 2005-2024