Babia Góra

Babia Góra


Gdzie strzeliste jodły i dorodne buki,

Niedźwiedzie i sarny, rysie i borsuki

Pośród polan kwiecia, borowiny krzaków

Pośród szumu wiatrów i odgłosów ptaków

Tam gdzie gąszcz strumyków i rwących potoków

Można ją podziwiać, za dnia i o zmroku.



Jest trochę kapryśna, czasem figle płata

Pobawi się z krukiem, co nad szczytem lata

Dmuchnie w niego wiatrem, raz z dołu raz z góry

To oślepi słońcem, to go wepchnie w chmury

Ale wszystko w zabawie, bo znana jest z tego

Zawsze czyni dobro, a nie czyni złego.



Mieszka sobie w spokoju pod niebem wysoko

Przygląda się halom, lasom i obłokom

Wszyscy ją tu znają i szacunkiem darzą

O kolejnym spotkaniu przy rozstaniu marzą

Trwa tu od wieczności, czasem skryta w chmury

Beskidów Królowa świat ogląda z góry

Jakub Michalski

Na wyprawę na Babią Górę przymierzaliśmy się od dawna. Tym bardziej, że z okna pokoju przy dobrej pogodzie mamy widok na tą królową Beskidów ( czasem też na Tatry).

Szliśmy z Krowiarek szlakiem czerwonym a schodziliśmy niebieskim odwiedzając oczywiście schronisko w Markowych Szczawninach. Zdobywanie szczytu Babiej Góry wymaga cierpliwości. Kiedy wydawało się że już tuż tuż jest szczyt okazywało się że to kolejne wzniesienie, za którym jest kolejne itd. Za to widoki są piękne, kosodrzewina cudna a wiatr hula i hula. Tym razem byliśmy bez dzieci, więc musimy tam jeszcze wrócić i wejść akademicką percią.