Szlaki w Inowrocławiu

Rynek w Inowrocławiu
4.3

Niebieski Szlak Jana Kasprowicza

Trasa: dworzec PKS – al. Kopernika – ul. Roosevelta – ul. Staszica – ul. 6 stycznia – ul. św. Mikołaja – ul. Kasztelańska – ul. Paderewskiego – Rynek – ul. Królowej Jadwigi – pl. Klasztorny – ul. Kilińskiego – ul. Średnia – ul. Toruńska – ul. NMP – ul. Andrzeja – ul. Szymborska (2,5 km w mieście) – Szymborze – Sikorowo – Łojewo – Szarlej – Kruszwica, 17,5 km

Szlak prowadzi trasą spacerów młodego Poety Kujaw oraz łąkami i polami, na których jako dziecko pasał gęsi i owce. Od dworca PKS, w pobliżu którego stał pierwszy pomnik Jana z Szymborza idziemy al. Kopernika (prawą stroną). W pobliżu kościoła garnizonowego stoi forma przestrzenna z kasprowiczowskim cytatem. Dalej ulicą Roosevelta do ulicy Solankowej, przy której stoi Muzeum im. Jana Kasprowicza, a na skwerze pomnik poety, odbudowany w roku 1966. Idziemy ulicą Staszica i 6 Stycznia (dawniej Podzamcze) do ulicy Św. Mikołaja. W domu nr 31 mieszkał na stancji gimnazjalista z Szymborza (tablica), a w kościele Św. Mikołaja był chrzczony. Trasa wiedzie dalej przez Rynek do pl. Klasztornego. Idąc w dół ul. Kilińskiego dochodzimy do Liceum Jana Kasprowicza. Przed szkołą pomnik poety z lat młodzieńczych. Ulicą Średnią (w lewo) i Toruńską kierujemy się do kościoła Imienia NMP, w którego ruinach często przebywał młody Jan. Ulicą NMP i ul. Andrzeja opuszczamy miejską część szlaku i wchodzimy przez skrzyżowanie (prostopadle przechodzi zielony szlak Stanisława Przybyszewskiego), w ulicę Szymborską – drogę przebywaną codziennie przez „Kaspra”.



Docieramy do Szymborza. We wsi Szkoła Podstawowa nr 10 im. Jan Kasprowicza (tablica, izba kasprowiczowska) i Dom Kasprowicza, postawiony na miejscu nędznej chaty rodziny Kasprowiczów. Opuszczamy Szymborze ulicą Wielkopolską i przed torami skręcamy w lewo. Idziemy obok linii kolejowej, którą niebawem przekraczamy, dochodząc do asfaltowej szosy na skraj Sikorowa. Po przejściu w lewo około 100 m schodzimy z szosy ponownie na ścieżkę obok strumyka, która zaprowadzi nas do Łojewa – tu skrzyżowanie z zielonym szlakiem Przybyszewskiego. Obok byłego pałacu (obecnie dyrekcja Gospodarstwa Rolnego) schodzimy nad jezioro Szarlej (zwane też Małym Gopłem) i idziemy w kierunku południowym dziką, miejscami zarośniętą ścieżką, do Szarleja. Mijając od tyłu zabudowania dużego gospodarstwa rolnego wchodzimy na południowy skraj wsi. Odtąd prostą szosą do Kruszwicy – Zagople. Cały odcinek szlaku, od Szymborza do Kruszwicy, wiedzie przez teren, gdzie w dzieciństwie przesiadywał na łąkach i nad jeziorem mały pasterz z Szymborza pisząc swe młodzieńcze wiersze. W Kruszwicy zwiedzamy romańską kolegiatę i kończymy wędrówkę pod Mysią Wieżą. Powrót do Inowrocławia autobusami PKS odchodzącymi z Rynku.

Zielony Szlak Stanisława Przybyszewskiego

Trasa: dworzec PKS – al. Kopernika – ul. Roosevelta – ul. Solankowa – ul. Staszica - ul. Narutowicza – ul. Królowej Jadwigi – ul. Toruńska – (przesmyk) – pl. Klasztorny – ul. Kościuszki – ul. Rybnicka – ul. Szymborska – ul. Marulewska (część miejska 3 km) – Marulewy – Trzaski – Jaronty – Dulsk – Góra – Łojewo – (kanał Noteci) – Mątwy (ul. Grzegorza, ul. Mątewska) – pętla MPK, 17 km.

Wędrówkę szlakiem Przybyszewskiego rozpoczynamy również przy dworcu PKS. Idziemy al. Kopernika (lewą stroną), ul. Roosevelta do ul. Solankowej, gdzie pod nr 30 zamieszkiwał latem 1927 roku (tablica). Naprzeciw w Muzeum im. Jana Kasprowicza znajdzie się obszerny dział jemu poświęcony. Następnie ulicami Staszica, Narutowicza (obok siedziby Oddziału PTTK) i Królowej Jadwigi dochodzimy do ul. Toruńskiej, z której przesmykiem (za bankiem BGŻ), wchodzimy na plac Klasztorny. Tutaj w domu pod nr 6 zamieszkał Przybyszewski w roku 1905 w czasie załatwiania formalności ślubnych z Jadwigą z Gąsowskich Kasprowiczową.

Ulicami Kościuszki, Rybnicką i Szymborską dochodzimy do ul. Marulewskiej, przy której cmentarz parafii Św. Mikołaja. Kończymy część miejską szlaku. Poza miastem idziemy przez Marulewy, Trzaski do Jaront. Obok obecnego domu nr 5 stał dworek państwa Znanieckich, w którym Stanisław Przybyszewski zmarł. Stąd drogą wysadzoną starodrzewiem, którą w 1927 roku wiódł orszak pogrzebowy, docieramy do Góry - na cmentarzu grób - obelisk „Meteora Młodej Polski". Z Góry za znakami idziemy szosą asfaltową (200 m), potem polną drogą do Łojewa - na budynku szkolnym pamiątkowa tablica. Szlak Przybyszewskiego kończy się dojściem drogą wiodącą w kierunku zachodnim, skrajem lasku do kanału Noteci. Skręcamy w prawo idąc wzdłuż rzeki, od której po 800 metrach oddalamy się ku ul. Grzegorza. Następnie ulicą Mątewską dochodzimy do pętli MPK w Mątwach.

Czerwony Szlak gen. Władysława Sikorskiego

Trasa: dworzec PKS - ul. Kasprowicza - ul. Marcinkowskiego - ul. Laubitza - ul. Jacewska - ul. Bursztynowa - ul. Św. Ducha (część miejska 2,5 km) - Turzany - Balczewo - (las balczewski) - Huby Parchańskie - Parchanie - Wierzbiczany - Gniewkowo, 25,5 km.



Szlak rozpoczyna się przy dworcu PKS i prowadzi ulicami Kasprowicza, Marcinkowskiego, Laubitza do pomnika Św. Wojciecha - patrona wolnych państw Europy i dalej ul. Jacewską - obok byłych koszar 4 PAL (gen. Sikorski jako minister brał udział w święcie tego pułku w roku 1924). Dalej idziemy ul. Bursztynową i Św. Ducha do rogatek miasta, kończąc część miejską szlaku. Drogowskaz wprowadza nas w polną drogę do Turzan, za którymi idziemy wygodnym, utwardzonym traktem w kierunku Marcinkowa.

Po 800 m opuszczamy go wchodząc na ścieżkę, przecinamy nasyp byłej kolejki cukrowniczej i dochodzimy do Balczewa. Wchodzimy w lasy balczewskie i na wysokości parkingu leśnego skręcamy w lewo. Wychodzimy z lasu, przecinamy kanał parchański i przez Parchańskie Huby dochodzimy do szosy w pobliżu Parchania. Szlak przedłużamy idąc dalej za czerwonymi znakami, lecz gdy za pojedynczymi zabudowaniami szlak skręca w lewo, kierujemy się na wschód ku widocznej wieży kościelnej i idziemy wygodną drogą (bez znaków) przez Gąski do Wierzbiczan. Po przejściu przez wieś wchodzimy na polną i drogę, mijamy bagniste jeziorko, małą wioskę Bąbolin i dochodzimy do widocznego z dala Gniewkowa. Szlak kończy się przy dworcu PKP, przy którym również zatrzymują się autobusy PKS.

Żółty Szlak Powstania Wielkopolskiego

Trasa: dworzec PKP - ul. Dworcowa - dworzec PKS - ul. Kasprowicza - ul. Przypadek - ul. Orłowska - ul. Toruńska - ul. Królowej Jadwigi - ul. 6 Stycznia - ul. Św. Mikołaja - ul. Studzienna - Zofiówka - ul. Roosevelta - ul. Świętokrzyska - Solanki - Mimowola - Kościelec Kujawski - Gorzany - Lechowo - Pakość - ul. Topolowa - ul. Inowrocławska - Rynek - ul. Barcińska (cmentarz) - ul. Grobla - dworzec PKP, 16 km.

Trasa rozpoczyna się przy dworcu PKP o który toczył się zacięty bój. Na budynku umieszczona została w 1981 roku tablica poświęcona Leonowi Czarlińskiemu - pierwszemu polskiemu komendantowi stacji kolejowej. Ulicami Dworcową, Kasprowicza, Marcinkowskiego, Przypadek, Orłowską (znaki żółte) dochodzimy do byłego cmentarza przy kościele Imienia NMP. Tutaj zostali pochowani powstańcy polegli przy wyzwalaniu miasta i do roku 1939 stał tu pomnik mauzoleum, zburzony przez Niemców. Nowy pomnik postawiono dopiero w 50-tą rocznicę wyzwolenia miasta - 11.01.1969 roku. Idziemy dalej ul. Toruńską do gmachu poczty, przy której zginęli pierwsi powstańcy (tablica pamiątkowa). Wchodzimy w ul. 6 Stycznia (data wyzwolenia Inowrocławia) i dalej za znakami kierujemy się do parku zdrojowego. Przechodzimy przez park, mijamy tężnię i idąc w kierunku zachodnim (znaki) docieramy do torów kolejowych. Mijamy wieżę wodociągową i dochodzimy do przejazdu kolejowego - trzykrotnie przecinamy tory i kierujemy się do widocznego (nieco w lewo) prześwitu pod nasypem, obwodnicy magistrali węglowej. Po drodze mijamy gospodarstwa Mimowoli i za wspomnianym prześwitem (wiaduktem) idziemy prosto wzdłuż rozebranego toru kolejowego. Za starym budynkiem stacyjnym szosą (w lewo) docieramy do Kościelca. Po zwiedzeniu romańskiego kościoła i cmentarza udajemy się szosą do Gorzan (bez znaków). We wsi (szosa asfaltowa skręca tutaj ostro w lewo) wchodzimy na drogę polną (kierunek zachód) wiodącą po wzniesionym terenie do Lechowa.



Schodzimy w dół do następnej szosy (po lewej widoczny most na kanale Noteci). Skręcamy w prawo i około 150 m za przystankiem PKS kierujemy się ponownie w polną drogę (w lewo) prowadzącą do Noteci. Dalej szlak nasz wiedzie w prawo (spotykamy znaki czerwone), przecina tor kolejowy i wyprowadza w wysadzoną starymi topolami ul. Topolową w Pakości.

Przed wejściem do miasta widzimy (na prawo) pierwsze kaplice Pakoskiej Kalwarii i na jednym z budynków przy byłej roszarni tablicę upamiętniającą mieszkającego tu w 1948 roku. Aleksandra Krzyżanowskiego, legendarnego generała „Wilka" - dowódcę Okręgu Wileńsko-Nowogródzkiego AK. Za mostem na Noteci, przed kościołem, stoi pomnik z orłem zrywającym łańcuchy, upamiętniający wymarsz w dniu 5.01.1919 roku powstańców do Inowrocławia pod wodzą Władysława Poczekaja. W Rynku na Ratuszu tablica mówiąca o przysiędze powstańców, a w Szkole Podstawowej nr 2 imienia Powstańców Wielkopolskich ciekawa Izba Muzealna. Trzeba jeszcze odwiedzić cmentarz z obeliskiem ku czci poległych w styczniu 1919 roku powstańców.

Po uzupełniającym zwiedzeniu Kalwarii Pakoskiej kończymy wędrówkę na dworcu PKS przy ul. Barcińskiej, względnie idąc obok cmentarza ul. Grobla, na dworcu PKP.

Zielony Krajowy szlak rowerowy

Trasa: Toruń - Gniewkowo - Inowrocław - Barcin

Trasa szlaku prowadzi w całości drogami asfaltowymi o niedużym natężeniu ruchu drogowego. Charakterystyczne punkty szlaku:



- 0,0 km Toruń (ul. Kopernika): początek szlaku
- 3,0 km Mała Nieszawka: drewniany kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w 1890 roku jako zbór, ruiny zamku na małym wzniesieniu
- 5,0 km Wielka Nieszawka: zabudowania z okresu osadnictwa holenderskiego z XIX wieku, cmentarz ewangelicki (menonicki) z końca XVIII wieku
- 11,5 km Cierpice: kościół parafialny Najświętszej Marii Panny Królowej Polski z 1938 roku, cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku, zabytkowa zabudowa dworca PKP z 1875 roku
- 23,0 km Zajezierze (miejsce pamięci): miejsce związane z kaźnią mieszkańców z okolicznych miejscowości
- 25,0 km Gniewkowo: kościół parafialny Św. Mikołaja i Konstancji z XIV wieku, dawny kościół ewangelicki z II połowy XIX wieku, dawna synagoga z II połowy XIX wieku, ratusz miejski z 1908 roku, dworzec kolejowy z 1817 roku, wieża cisnień z 1905 roku oraz dwa młyny parowe z końca XIX wieku
- 29,0 km Lipie: park krajobrazowy dworski ze stawem z II połowy XIX wieku, wieża (pozostałość po dawnym dworze, który spłonął w 1945 roku), zabudowania folwarczne (obora, stodoła, kuźnia)
- 32,0 km Lipionka
- 34,0 km Gąski: kościół parafialny Chrystusa Króla z początku XX wieku (dawniej ewangelicki), dawna pastorówka z początku XX wieku (obecnie plebania)
- 37,2 km Parchanki
- 40,0 km Parchanie: kościół parafialny Św. Wojciecha o konstrukcji szachulcowo-murowanej z 1840 roku, plebania z około 1900 roku i dworek z poczatku XX wieku z pamiątkową tablicą poświęconą gen. Władysławowi Sikorskiemu, park dworski z XIX wieku, chata gliniano-drewniana z końca XIX wieku, głaz z tablicą pamiatkową z 1891 roku upamiętniającą pobyt premiera i wodza naczelnego - gen. władysława Sikorskiego
- 41,5 km Kanał Parchański
- 43,0 Słońsko: dwór murowany z lat 30-tych XX wieku, park dworski z początku XX wieku
- 46,0 km Balin
- 48,5 km Jacewo
- 52,0 Inowrocław (ul. Narutowicza): kościół Imienia NMP (zwany Ruiną) zbudowany na przełomie XII/XIII wieku, romański z bardzo ciekawymi tzw. diabelskimi maskami, kościół Św. Mikołaja z I połowy VX wieku, późnogotycki, kosciół Zwiastowania NMP z lat 1898-1900,
kościół Św. Krzyża z 1863 roku, zachowana część murów miejskich gotyckich z XIV wieku, zespół zakładu kąpielowego i parku zdrojowego, które zainicjowano w 1875 roku, tężnia oddana do uzytku w końcu XX wieku
- 90,0 km Kościelec Kujawski: romański kościół Św. Małgorzaty, najstarsza na kujawach szkoła podstawowa
- 98,0 km Pakość: kaplice Pakoskiej Kalwarii zwanej "Kujawską Jerozolimą", kościół Św. Bonawentury
- 102,0 km Piechcin
- 112,0 km Barcin

Ścieżka rowerowa nr 1: biegnie wzdłuż ul. Poznańskiej na odcinku od ulicy Wspólnej do ulicy Górniczej, następnie ulicą Stanisława Staszica do ulicy Świętokrzyskiej, od ulicy Świętokrzyskiej do Alei Niepodległości, 2,9 km.

Ścieżka rowerowa nr 2: początek bierze od ulicy Wierzbińskiego, biegnie alejkami Parku Solankowego, następnie ulicami Zygmunta Wilkońskiego i Prezydenta G. Narutowicza do Alei Okrężnej i kładki pakoskiej, 1,3 km.

Źródło: http://inowroclaw.pl

Informacje praktyczne

  • poniedziałek: Czynne całą dobę
  • wtorek: Czynne całą dobę
  • środa: Czynne całą dobę
  • czwartek: Czynne całą dobę
  • piątek: Czynne całą dobę
  • sobota: Czynne całą dobę
  • niedziela: Czynne całą dobę

Noclegi w Inowrocławiu

Tutaj znajdziesz duży wybór noclegów. Zamawiając nocleg na Booking.com za naszym pośrednictwem wspierasz nasz portal, za co z góry dziękujemy!
Booking.com
Avatar użytkownika Anna Piernikarczyk
 

Cześć! Nazywam się Anna Piernikarczyk. Od 2005 roku blogujemy i wędrujemy po Polsce. Z rodzinnych wojaży przywozimy masę cudnych wspomnień i doświadczeń, którymi chętnie się z Wami dzielę. Dziś to już coś więcej, niż tylko pasja, naszą misją jest obalać mit "Cudze chwalicie, swego nie znacie"! W podróżach towarzyszy nam wysokiej jakości sprzęt fotograficzny, w zakupie którego wsparł nas sklep FotoForma.

Zapisz się do newslettera!

Zostaw swój email, a będziesz otrzymywać informacje o ciekawych miejscach w Polsce.

Nikomu nie dajemy Twojego maila! Zapisując się do newslettera oświadczasz, że zgadzasz się na przetwarzanie danych osobowych w celu otrzymywania maili z naszego portalu i z postanowieniami regulaminu i polityką prywatności
Tutaj możesz założyć pełne konto w naszym portalu, do czego Cię serdecznie zachęcamy!
Jeżeli chcesz wypisać się z newslettera kliknij w ten link

Wasze oceny i opinie

(4.3 głosów: 4)
Twoja ocena
Nie znalazłem żadnych opinii. Kliknij tutaj, by dodać pierwszą
Polskie Szlaki - Inspirujące Pierniki
Copyright 2005-2024