Rynek w Łodzi
Rynek Starego Miasta to najstarszy łódzki plac. Jego dzisiejszy wygląd nie bardzo przypomina jego średniowieczne założenie oraz zabudowę. Poprzez główny plac Łodzi wiódł trakt z Piotrkowa do Łęczycy, a za pierzeją południową rozciągał się młyński staw zasilany wodami rzeczki Łódki.
Żydowski Rynek
Przez stulecia stała tu drewniana zabudowa, łącznie z Ratuszem, wielokrotnie odbudowywana. Dopiero w XIX wieku wybudowano w ich miejscu budynki murowane o skromnych, klasycystycznych fasadach. W tym czasie w tej części miasta mieszkali głównie Żydzi. W pierzei zachodniej znajdowały się kramy: ośrodek lokalnego handlu. Na pobliskiej ulicy Wolborskiej wznosiła się wielka synagoga. W okresie wojny obszar Starego Miasta stanowił centrum getta. Po jego likwidacji zaczęto wyburzać domy stojące wokół placu.
Nowy Rynek
W efekcie tego w połowie lat 50. XX wieku rynek zyskał zupełnie nowy wygląd. Powstały socrealistyczne, podcieniowe domy, a kompozycję placu otwarto na założony od południa park. Całość uzupełniał od 1964 roku pomnik komunistycznego działacza, Juliana Marchlewskiego, w otoczeniu robotników. Chyba na szczęście usunięto go w latach 90. XX wieku.
W 1998 roku na rynku umieszczono głaz upamiętniający 575. rocznicę lokacji miasta. Plac tylko z nazwy pozostaje Staromiejskim, gdyż otacza go powojenne blokowe osiedle i park. Jedynym śladem przeszłości są tu wznoszące się ponad dachami czerwone wieże pobliskiego kościoła Wniebowzięcia NMP, stojącego przy Placu Kościelnym.
Informacje praktyczne
Rynek
ul. Wolborska 20, Łódź