Kościół Wniebowzięcia NMP w Łodzi
Kościół Wniebowzięcia NMP w Łodzi to wyniosła neogotycka świątynia górująca nad Placem Kościelnym koło Starego Rynku. Świątynia powstała w latach 1888-97. Wcześniej, od początku XV wieku, w jej miejscu stał najstarszy parafialny kościół Łodzi, przeniesiony na ul. Ogrodową 22, w pobliżu cmentarza (drewniany kościół Św. Józefa Oblubieńca). To właśnie z jego wnętrza pochodzi zabytkowy obraz Matki Boskiej Łódzkiej, który można oglądać w bocznej kaplicy nowej świątyni.
Trójnawowa bazylika z transeptem projektu warszawskiego architekta, Konstantego Wojciechowskiego reprezentuje styl wiślano-bałtycki. W fasadzie dominują dwie wysokie wieże, wnętrze natomiast urządzone jest w stylu neogotyckim.
Ołtarz główny kryje tryptyk gotycki ze sceną Wniebowzięcia NMP w otoczeniu Apostołów i trzech niewiast wokół pustego grobu. W Prezbiterium widoczne są ostrołukowe okna z wykonanymi w 1891 witrażami Św. Wojciecha, Św. Stanisława Biskupa i Wniebowzięcia NMP. Nad drzwiami prowadzącymi z prezbiterium do zakrystii umieszczona jest zabytkowa płaskorzeźba Chrystusa w Ogrójcu. W kaplicy obok prezbiterium jest ołtarz z cudownym obrazem MB Miłosierdzia – Matki Boskiej Łódzkiej. W transepcie w półkolistej absydzie znajduje się obraz z barwną rzeźbą Św. Anny uczącej czytać Maryję. Po drugiej stronie transeptu mieści się kaplica z barwną rzeźbą Świętej Rodziny.
Chór wsparty jest na dwóch filarach, a na nim znajdują się 37-głosowe organy w gotyckiej oprawie, sprowadzone z Wiednia w 1892. W krypcie kościoła znajduje się trumna Stanisławy Leszczyńskiej.
Informacje praktyczne
Kościół Wniebowzięcia NMP
Plac Kościelny 1, Łódź
